Jedna z uczennic liceum z naszego regionu przesłała do naszej redakcji swój wiersz. Publikujemy go poniżej w całości. Zgadzacie się z taką oceną polskiego szkolnictwa? Zachęcamy do komentowania i oddawania głosów w sondzie.
W akcie desperacji
Na co mi to wszystko?
Ciągi, kombinatoryka, planimetria i inny kit, jak ja nawet nie wiem,
jak wypełnić zwykły Pit.
I ciągle ta interpretacja;
treny Kochanowskiego, Petrarki sonety, a ja czasem wolę
ruszyć sobie na balety.
A może ktoś powie mi
gdzie znajduje się Copacabana?
Bo jak nie będę wiedziała, to zostanę ,,surówą" nazwana.
Jeszcze tylko w Der C++ program napiszę
i w Gimpie zdjęcie przerobię,
to na pewno mi się przyda na kasie w Biedronce,
gdzie na swoje dzieci nie urobię.
I jeszcze sobie przypomnę
właściwości siarkowego kwasu,
to w życiu mi się na pewno przyda
więc wolę wiedzieć zawczasu.
Wyrecytować mogę więcej:
prawo Newtona, prawo Pascala,
bo to właśnie dzięki szkole
taka ze mnie mądrala.
Pomijam, że sama nie ugotuję zupy,
potrzebna mi będzie mamy konsultacja,
więc niech ktoś mi powie:
ile warta jest ta nasza edukacja.
Jak dla mnie na każdym liceum
niewidzialny napis widnieje:
,,przygotujemy Cię do życia w świecie,
który tak naprawdę nie istnieje."
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
