Z ogromnym żalem informujemy, że zmarł Tadeusz Bieńkowski, wieloletni radny Gminy Kadzidło, sołtys wsi Kadzidło, ofiarny krwiodawca, strażak, społecznik, miłośnik kultury kurpiowskiej – poinformowała gmina.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się 13 stycznia 2023, o godzinie 8.30, wyprowadzeniem ciała z Domu Pogrzebowego do Kościoła pw. Świętego Ducha. Po nabożeństwie pogrzebowym ciało śp. Tadeusza Bieńkowskiego zostanie odprowadzone na cmentarz parafialny.
Tadeusza Bieńkowskiego pożegnał wójt Dariusz Łukaszewski. W swoim stylu napisał w mediach społecznościowych:
Zmarł Tadeusz Bieńkowski. Nasz sołtys. Burmistrz nad burmistrzami. Ofiarny krwiodawca. Wieloletni radny. Druh. Społecznik. Kurpiowski śpiewak, tancerz, gawędziarz. Mistrz różańcowych ceremonii. Często wybierał ścieżki poplątane. Wznosił gromkie toasty. Nosił ordery. Bywał wyróżniany. Fantazjował. Przepadał i powracał. Pamiętał wszystko: odległe koligacje, wielopokoleniowe familie, topograficzne ciekawostki, dawne skandale, frywolne anegdotki. Człowiek instytucja. Zawsze lojalny wobec samorządowych zadań. Niezawodny współpracownik. Nie oszukał. Nie zlekceważył. Twardo stąpał po ziemi. Łatwo odróżniał ludzi szczerych od fałszywych. Nie znosił intrygantów, lokalnych populistów, drobnych cwaniaczków, którzy wielkimi słowami wycierali własne i cudze mordki. Śmiał się szczerze, z fantazją, dziecinnie mrużył wówczas oczy. Chwilę później coś jeszcze dopowiadał, lubił dygresje, wielowątkową opowieść, którą łatwo dopasowywał do kolejnej rozmowy. Niespodziewanie wspominał dawno zapomnianego nauczyciela, nieuczciwego geometrę, gorliwego milicjanta, nieuważnego sprzedawcę w sklepie żelaznym, kłótnię na Targowicy, rozlewiska nad Rozogą. Powstawała nagle cudowna mikropowieść, gotowy scenariusz na krótkometrażowy film, albo dowcipną gadkę. Gdyby przytrafił się Tadeuszowi uważny słuchacz, utalentowany pisarz, skrupulatny reżyser, cierpliwy kronikarz, powstałby zapewne cenny dokument, dygresyjny pamiętnik, albo jakieś wyjątkowo intersujące kalendarium.
Tak, straciliśmy wytrawnego strażnika pamiątek, kolekcjonera pradawnych nazw, znawcę słów pięknych, ale przepadłych, które dopiero teraz odkrywają wybitni dialektolodzy. Któż dzisiaj pamięta, że to właśnie Tadeusz przyczynił się do odnowienia Krzyża Rodziny Tworkowskich, albo odległej drogi na Podgatce, albo tak pięknie przymusił nas do przebudowy ulicy Szwed, albo przypomniał, w jednej z fascynujących rozmów, gdzie tak naprawdę biło słynne źródełecko.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
