Przyjedź mamo na przysięgę

Za uzyskanie dobrych wyników w szkoleniu podstawowym oraz za wzorowe wywiązywanie się z obowiązków służbowych czterej szeregowi: Tomasz Rak z Chojnowa koło Żuromina, Jarosław Masiak z Warszawy, Piotr Leszczyński z Ostrołęki i Łukasz Rogoziński z Wiśniewka koło Mławy dostąpili zaszczytu złożenia żołnierskiego ślubowania na sztandar jednostki. Wyprostowane i dziarskie sylwetki żołnierzy ścigał z daleka wzrok ich najbliższych, a niejedna matka widząc syna w mundurze, wypowiadającego podniosłe słowa o honorze i poświęceniu dla Ojczyzny, poczuła nagle, że pocą jej się oczy. To do nich zwrócił się dowódca garnizonu płk Ryszard Kołacz.
- W dniu dzisiejszym, z chwilą złożenia przysięgi, wasi synowie stali się pełnowartościowymi żołnierzami. Jestem przekonany, że żołnierskie szczęście będzie im towarzyszyło przez cały okres służby i powrócą do rodzinnych domów pełni nowych doświadczeń, cali i zdrowi.
Zabierający głos w imieniu władz samorządowych, przewodniczący Rady Powiatu Krzysztof Kołodziejczyk życzył żołnierzom aby zdobyte tu doświadczenia i umiejętności mogły być wykorzystane jedynie w czasie pokoju. Wyróżnieni żołnierze otrzymali pochwały od dowódcy garnizonu, a ich rodzice listy gratulacyjne z rąk władz samorządowych powiatu, miasta i gminy Ostrów. Ceremonię zaprzysiężenia zakończyła defilada wszystkich pododdziałów biorących w niej udział.
- Bardzo się denerwowałam, coś ściskało gardło i serce, ale też czułam zadowolenie i satysfakcję, że syn tak dobrze sobie radzi w wojsku - zwierzyła się po uroczystości matka Piotra Leszczyńskiego.
Agnieszka Kozłowska, matka Jarosława Masiaka, która w imieniu wszystkich rodziców dziękowała dowódcy i kadrze za opiekę nad synami i apelowała do młodych żołnierzy aby z godnością i honorem spełnili to co ślubowali, też mocno przeżywała ten dzień.
- Mimo ogromnego stresu, który mnie opanował byłam taka dumna z syna gdy tam na środku placu składał przysięgę na sztandar - mówiła nam pani Masiakowa. - Jarek nie obawiał się służby wojskowej, potraktował ją jako zwykłą kolej rzeczy. Chciał żeby w życiu tak mu się ułożyło: skończyła się szkoła, zaczęło się wojsko.