Lochy i żelazne kajdany
Myszyniecki kościół powstał około 1698 roku. Zbudowano go z drzewa, posiadał cztery wieże z krzyżami i pozłacanymi kopułami. W ołtarzu głównym znajdował się obraz Matki Najświętszej z Dzieciątkiem Jezus w pozłacanych ramach, duża statua jakiejś świętej postaci oraz krzyż sprowadzony z Prus. Podłogę wykonano z desek, a chór podtrzymywały zdobione kolumny. Już wtedy musiała być to świątynia wyjątkowa, skoro ówczesny przełożony łomżyński nazwał ją "bazyliką". Niestety, nowy kościół stał bardzo krótko, do jego zniszczenia przyczyniła się wojna. W 1708 roku armia Karola XII, w marszu na Rosję, postanowiła przejść przez puszczę. Kurpie w obronie swych gospodarstw chwycili za broń. Król wydał wtedy rozkaz mordowania wszystkich schwytanych z bronią i palenia w odwecie całych wiosek. Właśnie wtedy spłonął kościół w Myszyńcu. Do odbudowy kościoła przystąpiono w 1716 roku. Wielkim dobrodziejem świątyni okazał się wtedy człowiek o nazwisku Stawski, który bezinteresownie zajął się pracami i gromadzeniem funduszy. Nie jest niestety znana dokładna data ukończenia budowy, ale stało się to na pewno przed rokiem 1723. Wiadomo jedynie, że konsekracja świątyni nastąpiła w 1755 roku. Dokonał tego biskup Józef Eustachy Szembek w trakcie odwiedzin myszynieckiej parafii. Wtedy właśnie kościół otrzymał tytuł Trójcy Przenajświętszej. Kościół ten przetrwał do początków naszego stulecia. Był zbudowany z drzewa, długi na około 36 m, szeroki na 12 m i wysoki na 11 m. Świątynia stopniowo chyliła się ku upadkowi. Kościół, który stoi do dziś, wzniesiono w latach 1909 - 1922. Zaprojektował go Adolf Schimmelpfennig, polski architekt niemieckiego pochodzenia. Zbudowano go w stylu neogotyckim, z nietynkowanej cegły. W kościele jest pięć ołtarzy. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, zasłaniany obrazem Przemienienia Pańskiego, a u góry rzeźba Świętej Trójcy. W świątyni są bardzo cenne zabytki, m. in. kropielnica z różowego granitu z 1731 roku i osiemnastowieczna monstrancja. W 1999 roku kościół został wyróżniony tytułem kolegiaty i powołano przy nim Myszyniecką Kapitułę Kolegiacką.
Dzwonnica z lochami
Na oddzielną uwagę zasługuje przykościelna dzwonnica, stojąca tam od ponad dwóch wieków. Jest to najstarsza budowla murowana Myszyńca i jedna z najstarszych na kurpiowszczyźnie. Dzwonnica była kiedyś miejscem karania przestępców - świadczą o tym choćby wmurowane po jej obu stronach żelazne kajdany. Inną osobliwością, są znajdujące się pod dzwonnicą sklepione lochy, jakich pod innymi tego typu budowlami raczej się nie spotyka, a które najprawdopodobniej służyły do przetrzymywania więźniów. Trudno ustalić dokładny czas budowy dzwonnicy, ale zazwyczaj podaje się rok 1754. W opisie wizytacyjnym z 1775 roku zaznaczono, iż w trzypiętrowej dzwonnicy najniższe piętro jest jednocześnie bramą na cmentarz kościelny, na drugim piętrze wiszą dwa dzwony i sygnaturka, na trzecim zaś znajduje się duży zegar. Dzisiaj na dzwonnicy znajduje się zegar kupiony przez obecnego ks. prałata Zdzisława Mikołajczyka. Zegar wybija godziny i kwadranse, a także kuranty o charakterze religijnym i regionalnym. Na zakończenie warto wspomnieć, że w 1906 roku, kiedy rozpoczynała się budowa nowego kościoła, dzwonnicę postanowiono rozebrać. Część parafian sprzeciwiła się wtedy planom budowniczych i sprawa oparła się o Komisję Archeologiczną Petersburską. Jak widać, wspólne zabiegi parafian i archeologicznej komisji odniosły skutki i dzięki temu zabytkową dzwonnicę możemy podziwiać do dziś.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
