Ostrołęcka rada miasta o rzezi wołyńskiej: Niewyobrażalne mordy

Zajmą się tym podczas najbliższej, czwartkowej sesji. Ostrołęcki samorząd nie raz już podejmował rezolucje czy stanowiska przy okazji różnych rocznic czy też bieżących wydarzeń. Tym razem radni zagłosują nad rezolucją "w związku z rocznicą ludobójstwa na Wołyniu" - jak zostało to ujęte w jej tytule.

Zgodnie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym do właściwości rady gminy należą wszystkie sprawy pozostające w zakresie działania gminy, o ile ustawy nie stanowią inaczej. Rada Miasta Ostrołęki uprawniona jest podejmowania wszelkich aktów o charakterze apelu bądź rezolucji w sprawach istotnych dla lokalnej społeczności. - czytamy w uzasadnieniu projektu uchwały o przyjęciu rezolucji.

Poniżej publikujemy pełną treść rezolucji (pisownia oryginalna):

Rezolucja Rady Miasta Ostrołęki w związku z rocznicą ludobójstwa na Wołyniu
Historia Polski, historia naszego Narodu obfituje w wiele bohaterskich, ale też dramatycznych wydarzeń. Nie ominęły naszych dziejów tragedie zaborów, wojen światowych, wynarodowiania, a także eksterminacji i ludobójstwa.
O wielu etapach naszej trudnej historii Polacy wiedzą coraz więcej. Niestety, są i takie karty narodowych dziejów, które wciąż pozostają nie do końca odkryte. Szczególnym przykładem są tragiczne wydarzenia na Wołyniu, których 70. rocznicę obchodzimy w tym roku. Doszło wówczas do bestialskiego ludobójstwa wobec polskiej ludności zamieszkującej od pokoleń na tym terenie. Grupy nacjonalistów ukraińskich wiedzione ideologią Stepana Bandery i innych zbrodniczych "nauczycieli" dokonały niewyobrażalnych w swoim okrucieństwie mordów wobec polskiej ludności cywilnej. Napadano i mordowano ludzi zgromadzonych w kościołach, unicestwiano całe wioski, nie oszczędzano starców, dzieci, kobiet w stanie błogosławionym i maleństw noszonych jeszcze pod sercami matek.
Do przerażających mordów prócz kul, granatów i butelek z zapaloną benzyną używano siekier, wideł, kos, noży, pogrzebaczy, bagnetów. Ludzi palono żywcem, wrzucano do studni, dzieci wieszano na płotach, wymyślnie torturowano ofiary przed śmiercią, gwałcono kobiety i dziewczęta. Mordowano niewinnych, mieszkających obok sąsiadów za to tylko, że byli Polakami. Historycy sądzą, że śmierć poniosło ponad 100 tys. Polaków.
Okrucieństwo oprawców doprowadziło do akcji odwetowych prowadzonych przez polskie grupy samoobrony. Niestety, zdarzało się, że ich ofiarą padli także niewinni Ukraińcy.
Warto przy tym pamiętać, że wśród ogromu zbrodni ujawniły się także piękne postawy ludzi, którzy dla ratowania niewinnych sąsiadów nie wahali się ryzykować życiem. I Polacy i Ukraińcy mają w tym okrutnym czasie swoich świętych.
Tragiczne losy Polaków mieszkających na Wołyniu, ich śmierć za wierność Polsce i przyznawanie się do polskości nie doczekały się przez lata należytego upamiętnienia. W czasach PRL-u, ale też w latach po upadku komunizmu w Polsce, zbyt wiele było i jest milczenia wobec dramatycznych wydarzeń z lat 40.ubiegłego stulecia na Wołyniu.
Nie wolno nie mówić, nie pisać prawdy tłumacząc się troską o poprawne stosunki między państwami czy wyrażając obawy o relacje gospodarcze. Prawdziwa przyjaźń między ludźmi, ale też między narodami winna opierać się nie na przemilczeniu niewygodnych faktów, ale na prawdzie, przyznaniu się do win, przebaczeniu i prawdziwym pojednaniu.
Samorząd Miasta Ostrołęki odpowiedzialny za swoje codzienne zadania, ale też włączający się w odpowiedzialność całej Ojczyzny za prawdę o naszych dziejach, apeluje o wzmocnienie działań prowadzących do upamiętnienia ofiar ludobójstwa na Wołyniu. Niech organy rządowe i samorządowe, instytucje edukacyjne, badawcze, naukowe i społeczne dołożą wszelkich starań, by historyczna prawda dotarła do świadomości społeczeństw.
Niech bohaterowie zostaną uwiecznieni w naszej wdzięcznej pamięci, niech uszanowane i otoczone modlitwą będą ofiary. Niech zbrodniarze zostaną nazwani po imieniu, a ich czyny na zawsze potępione.
Niech prawda i oparte na tej prawdzie oraz chrześcijańskim wybaczeniu pojednanie służy budowaniu i umacnianiu braterskich relacji między Polakami i Ukraińcami.**