22 Wojskowy Ośrodek Kartograficzny w Komorowie - wręczenie nagród im. Danuty Siedzikówny „Inki”. 14.04.2023

„Honor to coś, czego nie można dać i czego nie można zabrać” – podkreślali uczestnicy uroczystości zorganizowanej przez Fundację Armii Krajowej w Londynie i 22. Wojskowy Ośrodek Kartograficzny w Komorowie k. Ostrowi Maz.

W 2014 roku zarząd Fundacji Armii Krajowej w Londynie jako formę docenienia pracy na rzecz przywracania i podtrzymywania pamięci o bohaterach - uczestnikach drugiej konspiracji niepodległościowej lat 1945-1963 ustanowił nagrodę im. Danuty Siedzikówny „Inki”.

Patronką wyróżnienia jest osoba, która służbę dla ojczyzny rozpoczęła jako sanitariuszka w oddziałach Armii Krajowej. 20 lipca 1946 r. została aresztowana przez funkcjonariuszy UB i osadzona w więzieniu w Gdańsku. Po ciężkim śledztwie 3 sierpnia 1946 r. skazana została na karę śmierci. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 r.

Nagroda jest przyznawana osobom i podmiotom, które w sposób szczególny, wykraczający poza podstawowe obowiązki zawodowe, lub nie będąc zawodowo czy statutowo związanych z przywoływaną tematyką, przyczyniają się do przywracania pamięci o uczestnikach drugiej konspiracji niepodległościowej zakorzenionej w ideach Polskiego Państwa Podziemnego.

Wyboru laureatów dokonywali członkowie Kapituły Honorowej w skład której wchodzili weterani AK, WiN, przedstawiciele środowisk więźniów politycznych okresu stalinowskiego skazanych na karę śmierci, historycy i naukowcy, m.in.: płk Tadeusz Bieńkowicz, ppor. Wacław Szacoń, prof. Krzysztof Szwagrzyk, prof. Andrzej K. Kunert, Danuta Ciesielska i Janusz Wierzgacz.

Od roku 2014 nagrodą im. Danuty Siedzikówny „Inki” uhonorowano 12 osób i 3 instytucje.

Zobacz wideo z uroczystości:

Na uroczystości wręczenia nagród przyznanych w X edycji obecni byli:

• Robert Zapart – pełnomocnik Fundacji AK w Londynie
• Elżbieta Jakimek-Zapart - IPN w Krakowie, współpracownik Fundacji AK od 2010 r.,
• Adam Komorowski – wiceprezes Fundacji AK w Londynie, syn gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego, Komendanta Głównego Armii Krajowej (1943-1944),
• prof. Krzysztof Szwagrzyk – wiceprezes IPN, przewodniczący Kapituły Honorowej w 2023 r., płk Waldemar Kruszyński – członek Kapituły Honorowej Nagrody „Inki”
• Magdalena Kuińska – synowa ppłk. Łukasza Cieplińskiego, członkini Kapituły Honorowej Nagrody „Inki”,
• por. Franciszek Batory – członek Kapituły Honorowej Nagrody „Inki”, brat zamordowanego w 1951 r. Józefa Batorego, członka IV Zarządy Głównego Zrzeszenia WiN,
• prof. Andrzej Krzysztof Kunert – członek Kapituły Honorowej Nagrody „Inki”,
• Bogusław Łabędzki – IPN Białystok, laureat Nagrody Inki (2015),
• Jakub Wojewoda – kierownik Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej – oddziału Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, laureat Nagrody Inki (2019),
• Maciej Małozięć – wiceburmistrz Dębicy, laureat Nagrody Inki (2020),
• Mariusz Szewczyk – burmistrz Dębicy,
• płk Leszek Iwaniec – dowódca 22WOK,
• ppłk Robert Grodziński – zastępca dowódcy 22WOK,
• por. Małgorzata Jurusik – szef Sekcji Personalno-Wychowawczej 22WOK,
• mjr rez. Andrzej Komorowski – kustosz Sali Tradycji 22WOK,
• Edyta Joachimczyk – starszy instruktor Klubu 22WOK,
• Karolina Kolbuszewska – dyrektor Muzeum Domu Rodziny Pileckich w Ostrowi Maz.,
• ppłk Krzysztof Kwiatkowski – szef Wojskowego Centrum Rekrutacji w Wyszkowie,
• w imieniu Szefa WCR Ostrołęka ppłk Dariusza Zdrojewskiego – por. Sól,
• mjr Franciszek Chrostowski – prezes Okręgu ŚZŻAK Okręg Ostrołęcki (z WCR w Ostrołęce),
• ppłk Waldemar Kowalski – dowódca 52 blp w Komorowie,
• Andrzej Mierzwiński – regionalista i przyjaciel Garnizonu Ostrów Mazowiecka
• st. chor. sztab. Henryk Faderewski – prezes Koła Nr 84 ZŻWP w Komorowie,
• Krystyna Kossowska – prezes Zarządu Towarzystwo Przyjaciół Komorowa w Komorowie,
• płk Leszek Iwaniec – dowódca 22WOK,
• ppłk Robert Grodziński – zastępca dowódcy 22WOK,
• por. Małgorzata Jurusik – Szef Sekcji Personalno-Wychowawczej w 22WOK,
• mjr rez. Andrzej Komorowski – kustosz Sali Tradycji 22WOK,
• Edyta Joachimczyk – starszy instruktor Klubu 22WOK.
• Jacek Stachacz – dyrektor Publicznej Szkoły Podstawowej im. płk. Bociańskiego w Komorowie,
• Michał Chojnowski – dyrektor Szkoły Podstawowej nr 4 im. 18 PAL w Ostrowi Mazowieckiej,
• Piotr Siwek - dyrektor Zespołu Szkół Nr 1 w Ostrowi Mazowieckiej wraz z uczniami klas mundurowych,
• Bogusław Konrad – dyrektor Zespołu Szkół Nr 2 w Ostrowi Mazowieckiej wraz z uczniami,
• Roman Malicki – dyrektor Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Starym Lubiejewie wraz z uczniami,
• uczniowie Centrum Szkolenia Lotniczego Technikum Lotnicze w Nagoszewie wraz z opiekunem,
• żołnierze 52 Batalion Lekkiej Piechoty i 22 Wojskowego Ośrodka Kartograficznego w Komorowie.

Po złożeniu kwiatów w Mauzoleum Podchorążych i przejściu Aleją Pomników uczestnicy uroczystości obejrzeli wystawę dedykowaną płk Łukaszowi Cieplińskiemu – wychowankowi Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie, bohaterowi bitwy nad Bzurą, kawalerowi Orderu Wojennego Virtuti Militari zaangażowanemu w działalność konspiracyjną, aresztowanemu w roku 1947 i straconemu 1 marca 1951 r. Obok plansz przedstawiających historię życia i walki płk. Cieplińskiego zaprezentowano ostatni więzienny gryps napisany do syna i Order Orła Białego nadany pośmiertnie przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Otwierając uroczystość wręczenia nagród im. Danuty Siedzikówny „Inki” płk L. Iwaniec i Robert Zapart podkreślili potrzebę właściwej oceny postaci z najnowszej historii Polski w kontekście edukowania najmłodszych pokoleń Polaków.

Ostatnie nagrody im. Danuty Siedzikówny „Inki” otrzymały Eliza Pelc i Anna Tasiemska. Muzyczną oprawę imprezy zapewniła Orkiestra Wojskowa z Siedlec pod dyrekcją por. Pawła Krefta. W programie koncertu okolicznościowego znalazły się utwory „Cały twój ojczyzno”, „Żelazna dywizja”, „Czerwone maki na Monte Cassino”, Żołnierze wyklęci”, „Highland cathedra”, Żeby Polska była Polską” i „Gdzie są kwiaty z tamtych lat”. Po koncercie goście zwiedzili Salę Tradycji 22WOK.

Robert Zapart tak podsumował uroczystość w Komorowie:
W pięknych, historycznych murach Szkoły Podchorążych w Komorowie spotkaliśmy się po raz ostatni, by wręczyć nagrodę imienia Danuty Siedzikówny „Inki”. Wcześniejsze wręczania nagrody odbywały się w Krakowie, jednakże po kilku latach uznaliśmy, że nagroda „Inki” z uwagi na zasięg, oddziaływania społeczne i ogromny odzew ze strony różnych środowisk powinna być wręczana w różnych symbolicznych miejscach. Wręczaliśmy ją w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Osób Represjonowanych w Warszawie, w Muzeum Katyńskim – w hołdzie żołnierzom, którzy w nieco innych okolicznościach także oddali życie dla ojczyzny. Dlaczego spotkaliśmy się właśnie tu? Bo tu wszystko się zaczęło. Tu ten etos wychowania obywatelskiego, edukacji wojskowej rozpoczęli między innymi wywodzący się stąd patroni Narodowego Dnia Pamięci Wyklętych – członkowie IV Zarządu WiN z pułkownikiem Łukaszem Cieplińskim na czele. Stąd także wywodzą się sukcesy w rozpracowywaniu Wundrwaffe - V1 i V2 – wszak absolwentem tej placówki, a przy tym przyjacielem Cieplińskiego i jego podkomendnym na terenie inspektoratu Rzeszów był Mieczysław Wałęga (wtedy porucznik, potem generał). Generał Wałęga to osoba niezwykle zasłużona i doceniana przez agencje wywiadu – sala jego pamięci znajduje się w ośrodku szkoleniowym w Starych Kiejkutach. Z uwagi na niepodważalne zasługi wychowanków Szkoły Podchorążych Piechoty uznaliśmy, że właśnie tu powinno się zakończyć honorowanie przez nas osób, które przyczyniają się do przywracania pamięci o uczestnikach drugiej konspiracji niepodległościowej zakorzenionej w ideach Polskiego Państwa Podziemnego. W ostatnich latach powstało kilka placówek muzealnych - m.in. Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Osób Represjonowanych w Warszawie, Muzeum Żołnierzy Wyklętych w Ostrołęce, Muzeum Dom Rodziny Pileckich w Ostrowi Mazowieckiej - ukierunkowanych na upamiętnianie żołnierzy wyklętych. W tej sytuacji uznaliśmy, że misja Fundacji Armii Krajowej w Londynie, która została powołana przez władze na uchodźstwie do kultywowania pamięci o Polskim Państwie Podziemnym i ich następcach w drugiej konspiracji w zakresie tego projektu wypełniła się. Tę tradycję powinny podjąć te placówki muzealne, które zawodowo czyni tą to od niedawna. Z tego powodu my swoje zaangażowanie przeniesiemy na projekty dedykowane dalszym ciągu Armii Krajowej i jej następcom, ale takie, które nieco pozostają jeszcze w zapomnieniu lub są zaniedbane. Szczególnie będziemy uwzględniać aktywność młodego pokolenia, które powinno przejąć zobowiązania wobec ojczyzny, zwłaszcza w zakresie naszego narodowego bezpieczeństwa. Mamy nadzieję, że ten etos Armii Krajowej i Polskiego Państwa Podziemnego będzie elementem kształcącym odpowiedzialność w młodym pokoleniu.”