Ostrołęka. Krzysztof Żebrowski zebrał dane o swojej rodzinie sięgające XIV wieku!

Krzysztof Żebrowski jest nauczycielem przedmiotów zawodowych-informatycznych w Zespole Szkół Zawodowych nr 3 w Ostrołęce. Jest genealogiem amatorem. Jego zamiłowanie do genealogii narodziło się cztery lata temu.

- Wiedziałem z opowieści dziadków o udziale członków mojej rodziny w powstaniu listopadowym, w wojnach, słyszałem, że jeden z moich przodków został na siłę wcielony do armii carskiej na 25 lat, słyszałem też o prowadzeniu karczmy czy o sponsorowaniu różnych budynków we wsiach. Przypuszczałem, że Żebrowscy mają długą historię. Przecież to popularne na naszych terenach nazwisko. Nawet niektórzy starsi członkowie mojej rodziny żartowali: Gdziekolwiek rzucisz kamieniem, trafisz w jakiegoś Żebrowiaka.

Jednym z jego pierwszych celów było odszukanie starych zdjęć, w tym ślubnej fotografii dziadków.

- Co tak naprawdę wiemy o swojej rodzinie? Pewnie każdy jest w stanie podać nazwisko dziadka i babci. A pradziadka i prababci? Już tu zaczynają się schody - mówi Krzysztof Żebrowski. - Dla mnie największym odkryciem jest moja piąta prababka, Anna Dem, z domu Daczewska. Nie wiedziałem, że wyszła za Prusaka Gottlieba Dem (1809 r.) - śmieje się. - Zaskakujące było też wyjaśnienie historii związanej z moim pradziadkiem ze strony mamy (też z domu Żebrowskiej) - Janem Ryczkowskim. W rodzinnych przekazach pojawiała się informacja, że prowadził on karczmę. Okazało się, że to nieprawda. Był masarzem i sprzedawał produkty, a przy okazji można tam było wypić i zjeść - pewnie stąd ta karczma. A najbardziej cieszę się ze znalezienia pierwszego wpisu o Żebrowskich, pochodzącego z 1403 roku - o Tomaszu Przedborze i późniejszych zapisków: o Zygmuncie Janie oraz Bronisławie. To są protoplaści rodu na tych terenach.

Żebrowscy to ród rycerski, który na początku XV wieku osiedlił się w pobliżu Ostrołęki (na terenie obecnej gm. Olszewo-Borki zasiedlał lasy w pobliżu traktu, gdzie powstawały przysiółki należące do jednej wsi Żebry). Sprowadzili się tu z ziemi zakroczymskiej (obszar między Ciechanowem a Pułtuskiem). W średniowieczu to nazwisko pisane było - de Rzebri (lub de Rzebry). Najstarsze zapiski o tym rodzie pochodzą z początku XIV wieku. Do XVI wieku Żebrowscy pieczętowali się herbem Półkoza (mazowiecka odmiana to herb Żebro). W XVII wieku pojawił się u Żebrowskich herb Jasieńczyk (głównie w łomżyńskiej gałęzi rodu). Posługując się aktualnymi mapami, Żebrowscy i ich potomkowie byli właścicielami ziemi od Sielunia (pow. makowski) po Olszewo-Borki. Do dziś w gminie Olszewo-Borki, we wsiach zaczynających się członem Żebry (drugie człony: Chudek, Dziwany, Grzymki, Kończany, Koski, Ostrowy, Perosy, Pieczyska, Podsędki, Sławki, Stara Wieś, Wierzchlas, Żabino - większość wciąż istnieje) żyją potomkowie Żebrowskich.

- Wszystkie dane, które posiadam, są udokumentowane. Mam m.in. skany lub kserokopie aktów zgonu, metryk chrztu, zapisków z sejmików, wypisów z ksiąg metrykalnych, różnych rejestrów. - Krzysztof Żebrowski zgromadził setki takich kartek.

„Szperać” w przeszłości zaczął w Żebrach Ostrowach (do 1931 roku właśnie tam mieszkała jego najbliższa rodzina). Rozmawiał z najstarszymi mieszkańcami, sołtysem, przeglądał księgę meldunkową wsi. Potem w całym regionie odwiedzał plebanie, archiwa. Przeglądał też setki stron internetowych. I jak puzzle układał rodzinną historię. Zwykle sam, choć jedną „odnogę” rodziny pomógł mu stworzyć uczeń - Mariusz Żebrowski (rodzina z Żebrów Wierzchlasa). Dostarczył mu kilku „gałązek”, od 1886 roku.

- Mam jedną lukę, pomiędzy 1790 a 1820 rokiem - mówi. - Z tego okresu nie mogę ustalić przodków w męskiej linii, czyli po mieczu. A dlaczego? Bo akta ostrołęckie spłonęły. Ale będę drążył - zapowiada.

Drzewo genealogiczne rodu Żebrowskich, stworzone przez Krzysztofa, można znaleźć w Internecie.

- Zapraszam wszystkich Żebrowskich do współpracy w budowie drzewa rodzinnego - mówi Krzysztof Żebrowski.

Więcej w papierowym wydaniu TO.