Dwadzieścia lat wcześniej

-> Zauważalna pewność członków. Pisaliśmy o kampanii sprawozdawczej w PZPR. W gminie Troszyn było wtedy 18 podstawowych organizacji partyjnych, które skupiały 159 członków i kandydatów. Podczas kampanii szeregi partyjne wzbogaciły się o dwóch kandydatów: młodą nauczycielkę i rolnika. "Zauważalna jest już pewność członków partii - powiedział nam Ryszard Truszkowski, I sekretarz Komitetu Gminnego PZPR w Troszynie. - Świadczy to o stabilizacji życia społeczno-politycznego, a także o zaufaniu do polityki kierownictwa partii i rządu". Cytujemy ten fragment, żeby pokazać młodym czytelnikom próbkę ówczesnej partyjnej nowomowy. A co do "zauważalnej pewności członków", to jej efektem było - jak mówił nam towarzysz I sekretarz - że podczas kampanii "nie zgłaszano nierealnych postulatów inwestycyjnych", poruszano raczej "sprawy drobne, dotyczące najczęściej obsługi rolnictwa".

-> Michałek w czasie przeszłym. W sierpniu 1984 roku zarząd GS w Troszynie zamknął bar "Michałek", bo skarżono się, że bez opamiętania sprzedają tam napoje alkoholowe. "Rozpleniło się więc w Troszynie pokątne handlowanie alkoholem", a "władze głowią się, co z tym Michałkiem zrobić w przyszłości". Michałkowi szkodziła wtedy bliskość kościoła - znajdował się niecałe 100 metrów od skraju ogrodzenia świątyni, co było sprzeczne z ustawą antyalkoholową. Ta sama ustawa zabroniła też strażakom organizowania zabaw tanecznych połączonych ze sprzedażą alkoholu, co bardzo strażaków frustrowało "Czyżby ustawa antyalkoholowa miała zabić nie tylko alkoholizm, ale też zapał strażaków?" - pytaliśmy dramatycznie, a pytanie pozostało bez odpowiedzi.

-> Lekarze mniej przyjmowali. "Tego jeszcze nie było - informowaliśmy w rubryce "Z notesu reportera". - Ostrołęccy lekarze prowadzący prywatną praktykę ograniczyli liczbę przyjmowanych pacjentów, tłumacząc to wzmożonym zainteresowaniem izby skarbowej ich dochodami. Dziś trudno dostać się do lekarzy niektórych specjalności nie tylko w przychodniach". Jak widać, już wtedy fiskus stawał na przeszkodzie rozwojowi prywatnej przedsiębiorczości.

-> Znak czasów. Oto fragment "Kolizji": "Ewa W. z Ostrołęki, mając dużo wolnego czasu na urlopie wychowawczym, zajmowała się zdobywaniem sobie tylko znanymi metodami co bardziej atrakcyjnych artykułów odzieżowych oraz przemysłowych, które potem po odpowiednio wyższych cenach sprzedawała na targowiskach, przeważnie poza Ostrołęką. Ostatnio z całym kramem, wartym po cenach państwowych 30 tys. zł, została zatrzymana na targowisku w Ostrowi Maz. Natychmiast, w tzw. trybie przyspieszonym, obrotna ostrołęczanka była sądzona przez ostrowską Temidę. Skazano ją, tzn. Ewę W., na 8 miesięcy pozbawienia wolności z zawieszeniem wykonania kary na 3 lata oraz 20 tys. zł grzywny, a także zasądzono przepadek przedmiotu spekulacji. Jeszcze ktoś na podstawie tej historii gotów udowadniać, że urlopy wychowawcze służą jedynie spekulacji i innemu złu..." Prawda, że śmieszne?

-> Kto co ogłaszał? Po raz pierwszy w tym numerze TO ogłaszał się skromnie na str. 2 Zakład Fotograficzny "U Wiktora", który mieścił się przy ul. Świerczewskiego 22, tel. 39-92. Zakład oferował "usługi w zakresie fotografii czarno-białej i barwnej. Specjalizacja - fotografia dziecięca. Ceny konkurencyjne".

-> Szykowali się do jubileuszu. Prześmiewca podpisujący się "rep." daje popalić miłośnikom jubileuszy. "Na razie nie mówi się jeszcze o nadchodzącym jubileuszu. Jakim? Oczywiście, 10-leciu województwa ostrołęckiego. Tak, to już, czy raczej prawie 10 lat. Ostrołęka awansowała do rangi miasta stołecznego pod koniec czerwca 1975 r. O okrągłej rocznicy tego wydarzenia przypomniał... Wojewódzki Związek Spółdzielczości Rolniczej "Samopomoc Chłopska", który już na początku tego roku świętował swoje 10-lecie. Czekamy z niecierpliwością na kolejnych jubilatów. Kto następny?" Wtedy śmialiśmy się, a teraz ogarnia nas nostalgia, bo minęło już sześć lat, odkąd województwa ostrołęckiego nie ma. Może będziemy świętować 10-lecie jego likwidacji?