Czesław Niemen będzie patronem ulicy w Ostrołęce

Chodzi o ulicę na dawnej "łączce przy Steyera" - dziś sukcesywnie zabudowywanej. Z pomysłem na taką a nie inną nazwę ulicy wystąpili sami właściciele działek położonej przy tej ulicy. Rada osiedla Śródmieście pozytywnie zaopiniowała pomysł nazwania ulicy imieniem legendarnego już muzyka. Ostateczna decyzja należy do rady miasta - wydaje się formalnością, zazwyczaj pomysły nazw ulic zgłaszane przez samych mieszkańców są aprobowane przez radę, zwłaszcza jeśli dotyczy to niewielkich osiedlowych uliczek.

Przyszła ulica Niemena odchodzi od ul. Przytulnej, za nowowybudowanym blokiem przy Steyera.

Poniżej publikujemy, dołączone do projektu uchwały uzasadnienie zawierające biogram Czesława Niemena

Z wnioskiem o nadanie nazwy dla stanowiącej własność Miasta Ostrołęki ulicy położonej na osiedlu Śródmieście, na działkach o numerach geodezyjnych 50255/3, 50255/14 i 50256/1, zwrócił się Społeczny Komitet Budowy Infrastruktury i Drogi w Rejonie Ulic Steyera - Dobrzańskiego, którego członkami są właściciele działek położonych przy tejże ulicy. Zaproponowano aby ulica nosiła nazwę Czesława Niemena. Rada Osiedla Śródmieście pozytywnie zaopiniowała propozycję nazwy.
Czesław Niemen - polski piosenkarz, kompozytor, multiinstrumentalista. Obdarzony był głosem o niezwykle szerokich możliwościach, zarówno jeśli chodzi o skalę, jak i możliwości intonacyjne i brzmieniowe, był jedną z największych indywidualności polskiej sceny rockowej.
Urodził się 16 lutego 1939 w Starych Wasiliszkach koło Nowogródka, na należącej wtedy do Polski Grodzieńszczyźnie, pod nazwiskiem Czesław Juliusz Wydrzycki. Do Polski powrócił pod koniec lat 50. w ramach repatriacji. W początkach kariery, po odniesieniu pierwszych sukcesów, w tym także na koncertach we Francji, zaczął zamiast swojego nazwiska posługiwać się pseudonimem artystycznym Niemen. Z czasem uczynił z tego pseudonimu swoje oficjalne, urzędowe nazwisko.
Debiutował na początku lat sześćdziesiątych jako piosenkarz big bitowy - m.in. wokalista zespołu Niebiesko-czarni, śpiewając rock and rollowe i rockowe piosenki w stylu The Beatles. Do największych przebojów pierwszego okresu należały dynamiczny utwór "Płonąca stodoła" i sentymentalna ballada "Pod papugami". Wkrótce jednak Niemen zaczął zmierzać w stronę ambitniejszej muzyki adresowanej do bardziej wymagające młodzieży akademickiej. Piosenka "Dziwny jest ten świat" - najbardziej znany z polskich protest-songów - stała się hymnem młodzieży końca lat sześćdziesiątych. Niemen jednak nie poprzestał na tym. W swej twórczości włączał się w kolejne dominujące na świecie w muzyce rockowej prądy, nigdy jednak nie ulegając ich głównym nurtom, lecz tworząc własne, bardzo indywidualne i charakterystyczne odmiany muzyki - od psychodelicznego rocka, przez symfonicznego rocka progresywnego (album Niemen Enigmatic z monumentalnym "Bema pamięci żałobny rapsod" do tekstu Norwida), aż po awangardowy jazz-rock - albumy Niemen Vol. 1 i Niemen Vol. 2 oraz muzyki elektronicznej.
Niemen początkowo grający na organach Hammonda, z wolna rozbudował swoje klawiszowe instrumentarium, dodając najpierw melotron, a potem jako pierwszy polski muzyk, syntezator Mooga. Nowoczesne i bardzo drogie wyposażenie pozwoliło mu nagrać w 1975 całkowicie elektroniczny album Katharsis, stawiający go w jednym rzędzie z takimi awangardowymi muzykami i grupami jak Tangerine Dream, Klaus Schulze i Vangelis.
Czesław Niemen zdobył pewną popularność na Zachodzie, zwłaszcza w krajach anglosaskich, lecz mimo swego wielkiego potencjału artystycznego, nigdy nie zdołał się przedrzeć do pierwszej ligi progresywnego rocka. Pozostał czynnym muzykiem także w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku koncertując, komponując i sporadycznie nagrywając, zajmując się głównie pisaniem muzyki filmowej i teatralnej. W latach 90. zajął się również malarstwem oraz grafiką komputerową.
Zmarł 17 stycznia 2004 w Warszawie. 30 stycznia urna z prochami została złożona w katakumbach na Starych Powązkach w Warszawie.