Najlepszym sposobem na starość jest... młodość

Nie wiem jak państwo, ale ja mam tak, że jestem coraz starszy. Za każdym razem, gdy uświadomię sobie, ile mam lat (a wciąż mam ich więcej), sam sobie nie wierzę. Gdy patrzę w lustro, wciąż widzę w nim faceta całkiem przystojnego i co najmniej o 20 lat młodszego niż PESEL na to wskazuje. Naprawdę!

Żadnym pocieszeniem dla mnie jest bezsporny fakt, że lat wszystkim przybywa, a nie tylko mnie. Takie sobie snuję refleksje po kolejnych urodzinach, które znów skróciły czas dzielący mnie od emerytury. Im bliżej do tej chwili, tym częściej myślę o tym, co będę robił, kiedy nie będę musiał wstawać rano do pracy i nie będę wracał po szesnastej (czasem później) umordowany i marzący tylko o tym, żeby odpocząć. Mam różne pomysły na emeryturę, jednym z nich jest pies, którego wkrótce wraz z żoną nabędziemy. Niewielki, domowy, który będzie nam zajmował czas i kanapę przed telewizorem. Wyobrażam sobie też, że będę wtedy częściej chodził do kina oraz na imprezy kulturalne, na co teraz nie mam czasu.

A może zapiszę się do Uniwersytetu Trzeciego Wieku? Na zdjęciach z 10-lecia ostrowskiego UTW widzę twarze rozjaśnione uśmiechem, kreacje nie z tej ziemi i chęć do zabawy. Wszyscy jakby o 20 lat młodsi!

To dla mnie argument, bo - jak mówią ci, którzy znani są z optymizmu - trzeba robić wszystko, aby nie zabić w sobie dziecka. Taki uniwersytet, gdzie wszyscy czują się młodo i gdzie nie ma indeksów, zaliczeń i egzaminów, to coś w sam raz dla mnie. Zwłaszcza że lata studenckie wspominam najlepiej. Ostrowskim studentom życzę, aby na zajęcia chodzili jak najdłużej, bo najlepszym sposobem na starość jest… młodość. Jeśli nie ciała, to ducha. Tego państwu życzę z całego serca.