Modliszki na Kurpiach. Widzieliście je? Obejrzyjcie teraz na zdjęciach naszej reporterki

Modliszki to drapieżne owady strefy subtropikalnej i tropikalnej. Zgodnie z nazwą ich sylwetka przypomina osobę z rękami złożonymi do modlitwy. Dawniej wierzono, że modliszka została stworzona, jako wzór prawidłowej postawy modlitewnej do naśladowania przez ludzi (wyznawcy islamu twierdzą, że owad, przyjmując tę pozę zawsze jest skierowany jest w stronę Mekki). Jako dalekowschodni symbol męstwa, odwagi i ogromnej siły modliszka zdobiła miecze samurajów.

Kanibale

Modliszki to drapieżniki ze skłonnością do kanibalizmu – statystycznie 1/3 samic pożera partnera po kopulacji. Takie zachowanie ułatwia fakt, że modliszka jako jedyny owad potrafi kręcić głową bez poruszania całym ciałem - w czasie zbliżenia samice modliszek mogą odwrócić się i pożreć kopulującego z nimi samca. Zaskakujące jest to, że pomimo utraty głowy, samiec nadal może odbywać stosunek, gdyż ośrodek nerwowy odpowiadający za akt kopulacji znajduje się w dolnej części ciała, do której samica nie sięga. Ze względu na makabryczne obyczaje godowe słowo „modliszka” funkcjonuje jako potoczne określenie kobiety bezwzględnie niszczącej partnera.

Ponad dwa tysiące gatunków

Dotychczas opisano około 2300 gatunków modliszek. Modliszka zwyczajna (Mantis religiosa) - największa europejska modliszka – ma barwę zieloną lub jasnobrązową. Samice są większe od samców – liczą 5-7 cm długości i mimo, że osiadają skrzydła, to przemieszczają się pieszo. Samce – zazwyczaj o długości 4-6 cm – w razie potrzeby odbywają krótkie loty.

Czym żywią się modliszki?

Modliszki żywią się owadami i pajęczakami. Drapieżnik zamiera w bezruchu do czasu, gdy ofiara znajdzie się w zasięgu chwytnych odnóży. Pierwsza para odnóży (ta złożona modlitewnie) jest na tyle silna, że unieruchamia nawet spore pająki i koniki polne. Zdobycz jest pożerana żywcem, najczęściej od głowy.

Jakie są ich ulubione miejsca?

Ulubionym środowiskiem modliszki zwyczajnej są miejsca suche i słoneczne. Najczęściej można ją spotkać na skrajach lasów, na nasłonecznionych polanach, na pastwiskach i łąkach.

Po raz pierwszy obecność modliszki zwyczajnej na terenie Polski odnotowano w 1758 roku. Do niedawna w Polsce obserwowano je na terenach południowych – głównie w Kotlinie Sandomierskiej, na Wyżynie Małopolskiej i na Lubelszczyźnie. Obecnie obecność modliszek odnotowuje się praktycznie w każdym regionie, a także na terenie miast. Przesuwanie się na północ granicy występowania modliszek naukowcy wiążą z ociepleniem klimatu.

Podobnie jak w zeszłym roku gorące lato sprzyja modliszkom. Polują na murawach, na nasypach, skoszonych łąkach i przy polnych drogach, a przy odrobinie szczęścia można je wypatrzeć nawet na działkach. Obecność modliszki gwarantuje zmniejszenie populacji owadów i pająków, dlatego powinna być mile widziana przez osoby dotknięte arachnofobią.

Modliszki są łatwe w obserwacji – nie uciekają szybko, a czasem sprawiają wrażenie zaciekawionych obecnością ludzi. Jedna ze spotkanych pod Ostrołęką modliszek z własnej inicjatywy spędziła kilka minut wędrując po aparacie fotograficznym.
Wprawdzie modliszki są morderczo skutecznymi drapieżnikami, ale nie są groźne dla człowieka. Należy jednak mieć świadomość, że broniąca się modliszka może dosyć boleśnie ugryźć.

Pod ochroną

Modliszka zwyczajna jako gatunek wysokiego ryzyka została objęta ścisłą ochroną gatunkową i wpisana do Polskiej Czerwonej Księgi w kategorii EN. Oznacza to, że modliszek nie wolno zabijać, a także chwytać, przetrzymywać i hodować.

Co w taki razie robić w przypadku spotkania modliszki? Jeśli takie spotkanie przydarzy się w jej naturalnym środowisku nie powinno robić nic (poza obowiązkowym zdjęciem). Jeżeli owad pojawi się w pomieszczeniu należy delikatnie, (na przykład za pomocą kartki papieru lub słoiczka) przenieść go na zewnątrz.

Najodważniejsi mogą spróbować spojrzeć modliszce w oczy i zweryfikować stary sardyński przesąd głoszący, że taka wymiana spojrzeń przynosi człowiekowi śmierć.

A skoro mowa o przyrodzie... popatrzcie, co znajdziecie na łąkach naszego regionu: