Szacowną jubilatkę, która w czerwcu obchodziła urodziny, warto poznać bliżej.
Odwiedziliśmy ją w jej rodzinnym domu, w Łączkach. W niewielkim domu z ogródkiem mieszka dość liczna rodzina.
Serdecznie przywitani przed domowników, idziemy odwiedzić starszą panią.
- Wstawojcie, bo gość do was jest! - zapowiada nas jubilatce pani Zofia.
- A co, narzeczony? - odpowiada z wrodzonym humorem pani Marianna.
Starsza pani leży w łóżku. Wstaje rzadko. Ale na co dzień czasu nie marnuje. Uwielbia czytać. Czyta głównie książeczkę do nabożeństwa (druk jest duży), ale także Biblię. Interesują ją również książki z kolorowymi ilustracjami. Wita nas ciepłym uśmiechem i śmiejącymi się oczami. Domownicy opowiadają nam o seniorce rodu. Dowiadujemy się, że życie pani Marianny nie rozpieszczało. Miała dziesięcioro dzieci (czworo zmarło w dzieciństwie, jedno jako dorosła już osoba). Mąż był leśnikiem. Zmarł w wieku 75 lat. Pracował ciężko całymi dniami. Ona sama zajmowała się gromadką dzieci i gospodarstwem.
Cięskie zycie było
Myślami wraca do czasów dzieciństwa:
- Dziatków nas była gromadka - mówi gwarą. - Tatuś mój umarł. A mamusia była wdowa. To cięskie było zycie. Mama gorzej odczuła niż dzieci. A z jedzeniem było róznie. Nieroz chleba nie było. To wojna.
Zaraz jednak pani Marianna odwraca się od nieprzyjemnych wspomnień. Zaczyna... recytować wiersze i śpiewać piosenki.
- Nie wiemy jak komu, nam najlepiej w domu - recytuje. - Miła twoja chatka, jak rodzona matka. Nie ma jak na skrai, tylko nam skrzypki grali. Cudze kraje znamy, tylko swój kochamy.
Starsza pani zdradziła co zrobić żeby długo żyć.... Jej zdaniem trzeba "dużo pracować i licho jeść"!
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
