Święto pieczonego ziemniaka w Zuzeli

Od rana wszyscy z niepokojem patrzyli w niebo, czy przelewające się chmury nie niosą aby tak jak w roku ubiegłym deszczu. Andrzej - jeden z podopiecznych - co chwila wybiegał do bramy, wyglądając zaproszonych gości. Gdy zaczęli przybywać, witał wszystkich niezwykle serdecznie.
W tym roku na pieczonego ziemniaka do Zuzeli przybyli m.in. starosta Tadeusz Legacki, przewodniczący Rady Powiatu Krzysztof Kołodziejczyk, proboszcz zuzelskiej parafii ks. Jerzy Krysztopa, wójt gminy Nur Jacek Murawski oraz podopieczni Środowiskowego Domu Samopomocy, a także członkowie Stowarzyszenia Rodziców Dzieci Specjalnej Troski z Ostrowi. Każdy z zaproszonych otrzymał złotą różę z wierszowaną dedykacją.
Święto Pieczonego Ziemniaka rozpoczął program artystyczny przygotowany przez wychowawców i podopiecznych Ośrodka. Jego niewątpliwą gwiazdą był okazały kartofel grający na akordeonie i gadający wierszem, w którego wcieliła się jedna z nauczycielek. Potem wystąpiły dzieci z ośrodka oraz goście z Ostrowi. Były wiersze, piosenki, tańce i zabawy wokół ogniska, w którym piekły się ziemniaki. Były też naprawdę znakomite placki ziemniaczane, kiełbaski na patyku i inne typowo piknikowe przysmaki. Ale nade wszystko na szkolnym placu panowały śmiech i radość.
Rzeczywistość w SOS-W w Zuzeli jest jednak na co dzień mniej radosna. I chociaż władze powiatowe zainwestowały weń znaczne fundusze (wyremontowane i odnowione wnętrza, wykonywana obecnie termomodernizacja całego budynku, w tym roku wymieniony ma być jeszcze stary, przeciekający dach), to jednak potrzeby są znacznie większe. A poza tym przyjaciół i sojuszników nigdy nie jest za wielu. Kiedyś, gdy była tu jeszcze zwykła szkoła podstawowa, co roku podczas wakacji przyjeżdżali do niej na letnie kolonie uczniowie z ostrowskich szkół. Dzisiaj są to dorośli już ludzie, częstokroć na odpowiedzialnych stanowiskach, a tym samym o dużych możliwościach. A gdyby tak zorganizować w Zuzeli zlot byłych "kolonistów"? Odbyliby oni sentymentalną podróż w czasie, a może przy okazji los obecnych lokatorów szkoły poruszyłby w ich sercach jakieś wrażliwe struny i to zaowocowałoby zorganizowaną pomocą dla Ośrodka i jego podopiecznych?