Sprzęt fitness był jego, nie dłużnika. Ale komornik i tak ją zajął

Na tę tubę patrzeć już nie mogę! - mówi Andrzej Biedrzycki i z rezygnacją macha ręką. Choć jej działanie ma mieć wcale zbawienny wpływ: dzięki Tubie Vack Power ponoć można pięknie wymodelować i wyszczuplić swoją sylwetkę, pozbyć się cellulitu. Od niej jednak wszystko się zaczęło. Wszystko, czyli cała stresująca, kosztowna i pełna wybojów przeprawa najpierw z komornikiem, później z wierzycielami. Choć ostrołęczanin nie był niczemu winien.

Swoją historią postanowił się z nami podzielić po przeczytaniu naszego okładkowego artykułu "Komornik zajął nam samochód zastępczy!" (TO nr 7 z 17 lutego 2015 roku). Przypomnijmy, w tekście pisaliśmy o państwu Górskich, którzy wynajęli auto zastępcze swojej klientce. Ta jednak miała długi. Komornik zajął więc ten samochód, ku niemałemu zdziwieniu małżeństwa. Powód? Samochód był w posiadaniu dłużnika, a w tym przypadku prawo - o dziwo - pozwala na jego zajęcie przez komornika. "Moja historia jest o tyle ciekawsza, że komornik odebrał mi moją własność i po całej sprawie zostały mi zasądzone koszty zastępstwa adwokackiego" - napisał do nas pan Andrzej. Nie tylko ciekawsza. Także zdecydowanie bardziej kosztowna. Ale po kolei.

Andrzej Biedrzycki swoją nieruchomość wynajmował fitness klubowi. Niestety, właścicielka klubu popadła w tarapaty finansowe. Pieniądze winna była także ostrołęczaninowi. Postanowili się jednak dogadać. I tak, w połowie czerwca 2011 roku pan Andrzej stał się właścicielem owej nieszczęsnej tuby, którą fitness klub sprzedał mu na pokrycie liczącego sobie już niemało długu.

- 20 tys. zł, na tyle ją wyceniliśmy - opowiada.

W umowie kupna -sprzedaży stało jasno: "sprzedający oświadcza, że nie toczy się żadne postępowanie, którego przedmiotem jest urządzenie odchudzające". Oświadczenie to było zgodne z prawdą. Co z tego, jeśli po upływie około dziesięciu miesięcy do fitness klubu zapukał komornik. Właścicielkę ścigali wierzyciele.

- Gdy tylko zorientowałem się, że przyjechał tu komornik, poszedłem do niego - mówi mężczyzna. - Tym bardziej, że sprzęt stał na piętrze wynajmowanych pomieszczeń i bałem się, że zostanie wzięty na licytacje. Powiedziałem, że to nie jest urządzenie tej pani, a moje. Pokazałem umowę, skserowałem ją nawet komornikowi, aby nie było żadnego problemu. Powiedział, że dobrze zrobiłem. A ja uznałem, że sprawa jest zamknięta.

Nic z tych rzeczy. Tydzień po wizycie komornika otrzymał od niego pismo, z którego dowiedział się, że na wniosek dwóch firm -wierzycieli zajęto mu tubę.

- Tuba znajdowała się w pomieszczeniu wynajmowanym przez dłużnika, co wskazuje na to, że była w jego posiadaniu - tłumaczy postępowanie komornika Sebastian Dunaj, rzecznik prasowy Rady Izby Komorniczej w Białymstoku. - Nie leży w kompetencji komornika ustalanie prawa własności ruchomości, które znajdują się w posiadaniu dłużnika.

Pan Andrzej był zaskoczony obrotem sprawy. W końcu wcześniej mówiono mu co innego. W pouczeniu przeczytał, że może złożyć skargę na komornika.

- Po raz pierwszy się z czymś takim spotkałem, złożyłem więc skargę - mówi.
Dziś już wie, że to był błąd. Gdyby bowiem od razu skierował pismo do sądu z prośba o wyłączenie urządzenia fitness spod egzekucji albo do wierzycieli z żądaniem jej umorzenia, pewnie byłoby po sprawie.

A tak wszystko się skomplikowało.

Pan Andrzej sięgnął po pomoc prawnika. Napisali do sądu okręgowego wniosek z prośbą o wyłączenie sprzętu spod egzekucji. W tym czasie wydarzyło się coś, co skłoniło ich jednak do zmiany sposobu działania. Pewnego dnia ostrołęczanin zauważył, że na teren jego nieruchomości wjechała swoim samochodem właścicielka klubu. Natychmiast skontaktował się z komornikiem a sam zablokował kobiecie wyjazd z posesji. Komornik przyjechał na miejsce i zabrał auto.

Pan Andrzej podejrzewa, że pojazd poszedł pod młotek. Bo jakiś czas później dowiedział się, że obie firmy - wierzyciele zostali przez dłużniczkę spłacone a komornik umorzył postępowanie. On i jego prawnik byli przekonani, że skoro nie ma długu, mija się z celem udowadniać przed sądem do kogo należy tuba.

- Wycofaliśmy wniosek o wyłączenie tuby spod egzekucji - mówi z żalem. - To był błąd.

Obie firmy bowiem na rozprawach mieli reprezentować pełnomocnicy. I tak, choć żadna z rozpraw się nie odbyła, pan Andrzej musiał zapłacić za to, że byli oni gotowi uczestniczyć w postępowaniu sądowym. Został obciążony kosztami postępowania adwokackiego: łącznie około 5 tys. zł.

- Pełnomocnicy za rozprawy, do których nie doszło, zostali naprawdę dobrze wynagrodzeni - opowiada rozczarowany tym, że przyczynił się do spłaty części długu, a sam miał na głowie tysiące złotych do zapłaty.
Gdyby wniosek nie został wycofany, sąd przyznałby mu rację i mężczyzna nie musiałby opłacać pełnomocników wierzycieli.

W dodatku - mimo tego, że roszczenia firm zostały zaspokojone - tuba wciąż była zajęta przez komornika. Trzy razy była licytowana.

- Komornik usilnie próbował ją sprzedać - dziwi się pan Andrzej. - Na szczęście nie było chętnego.
Ostrołęczanin zaufał innemu prawnikowi i wreszcie jesienią 2014 roku tuba została uznana jako jego własność a zajęcie komornicze anulowano.

- Straciłem łącznie jakieś 10 -12 tys. zł w związku z kosztami sądowymi - zdradza Andrzej Biedrzycki. - Poza tym wartość tuby w ciągu tych dwóch lat spadła, z 20 do około 10 tys. zł. Choć cały czas stała u mnie, nie była w ogóle użytkowana. Nie mogłem jej wykorzystać, bo w każdym momencie mógł ją zabrać komornik. Nie mogę zrozumieć, dlaczego komornik zabiera mi moją własność, a odbyło się to zgodnie z literą prawa. Cały czas mam to w sercu, dlatego zdecydowałem się opowiedzieć o mojej historii. Chciałbym zaapelować, aby do takich sytuacji nie dochodziło. Tak być nie może. Niech moja historia będzie formą ostrzeżenia.