Fundusz Rozwoju Połączeń Autobusowych miał spowodować wielki powrót komunikacji publicznej. I choć cel, czyli przeciwdziałanie wykluczeniu komunikacyjnemu, był jak najbardziej słuszny, to już widać, że projekt nie do końca wypalił.
Choć przyznać trzeba, że w naszym regionie część linii autobudowych udało się odtworzyć. Rząd twierdzi, że złotówka dopłacana do kilometra powinna wystarczyć, ale samorządy jakoś entuzjazmu władzy centralnej nie podzielają. Przedsiębiorcy także. I tam gdzie nie widzą konkretnego zysku, nie zainwestują. Prawa rynku. Nikt nie chce uruchamiać połączeń, którymi będzie jeździło kilka osób. Czyli wychodzi na to, że problem wykluczenia komunikacyjnego jest... marginalny. Bo też „hurtowo” przesiedliśmy się do samochodów. Jest taniej, szybciej, wygodniej.
Sama sporadycznie korzystam dziś z komunikacji publicznej, choć kiedyś byłam stałą klientką. Zbyt dobrze tego jednak nie wspominam. Zdarzało mi się nie raz jechać w zimę autobusem bez ogrzewania, a w lato, jakby na przekór, z ogrzewaniem, co już niestety nie było jazdą, a torturą. A po przeżyciach takich, jak choćby zatrzaśnięcie mnie w bagażniku przez kierowcę, który ze względu na swój wiek moim zdaniem autobusem już kierować nie powinien, nie dziwię się, że autobus może być wyborem ostatecznym.
Dobrze, że o wykluczeniu komunikacyjnym zaczęto głośno mówić - nawet jeśli dzieje się to w roku wyborczym. Jakoś nie wierzę jednak, że kiedykolwiek uda się zaspokoić wszystkie potrzeby pasażerów. Niezmotoryzowanym - tym wykluczonym komunikacyjnie - pozostaje dziś telefon do przyjaciela lub koło ratunkowe w postaci podwózki przez sąsiada.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
