Piękne nogi bez żylaków

Przyczyny ich powstawania są różne. Żyły mogą stracić na elastyczności z wiekiem. Ale do powstania żylaków przyczynia się także ciąża, siedzący lub stojący tryb życia. Skłonność do ich powstawania bywa także dziedziczna.
Na powstanie żylaków najbardziej narażone są osoby pracujące na stojąco (sprzedawcy, fryzjerzy), siedzące przez wiele godzin dziennie (kierowcy, urzędnicy), osoby otyłe, kobiety w ciąży oraz chorzy po przebytym zapaleniu żył.

Pierwsze objawy żylaków to drętwienie i mrowienie nóg, obrzęki w kostkach. Wieczorem pojawia się uczucie ciężkich nóg, nieraz utrudniające zaśnięcie. Później można zobaczyć gołym okiem zaczerwienienia (pajączki), a następnie sine, rozszerzone żyły. Skóra bywa nadmiernie wrażliwa, napięta. Dołączają się też skurcze mięśni łydek, uczucie drętwienia i mrowienia. Skóra zaczyna się łuszczyć, pękać, zmienia zabarwienie na brązowe, powstają bolesne owrzodzenia podudzi (otwarte rany).

Jak leczyć?
Samodzielnie można leczyć żylaki jedynie w bardzo wczesnym stadium. Wskazany jest ruch (choćby spacery). W czasie odpoczynku nogi należy trzymać wysoko. Nie można też zapominać o utrzymywaniu prawidłowej wagi, noszeniu wygodnych butów i przeciwżylakowych rajstop. Dobrze jest smarować nogi przeciwobrzękowymi żelami zawierającymi wyciągi z arniki, kasztanowca, nagietka, miłorzębu lekarskiego.
Pomocne mogą być masaże także nóg (w kierunku do serca). Ulgę mogą przynieść również chłodne kąpiele nóg.
Gdy tylko zauważymy nagłe puchnięcie nóg, pojawi się ból, skóra zmieni kolor - należy iść do lekarza. Lekarz oceni stopień zaawansowania schorzenia, zleci ewentualnie dokładniejsze badania, echografię, USG żył. Potem zdecyduje, jak w twoim przypadku leczyć żylaki. Często stosowane metody to leczenie farmakologiczne, leczenie uciskiem, ostrzykiwanie żył lekami, bądź chirurgiczne usunięcie niewydolnej żyły.