Metodologia rankingu „Polityka podatkowa gmin 2013–2015” jest prosta. Jego twórcy sklasyfikowali samorządy pod względem jednego wskaźnika: „dochody własne otrzymane jako procent możliwych do zebrania”. Dotyczy on podatków lokalnych, z których w praktyce miast najważniejsze są dwa: od nieruchomości i od środków transportu (istotnym na obszarach wiejskich jest także podatek rolny). Warto dodać, że wpływy z podatków lokalnych nie są największym wpływem do kas samorządów. Większe są udziały gminy w podatkach płaconych przez osoby i firmy (PIT i CIT), na które samorząd nie ma oczywiście żadnego wpływu.
Na podatki lokalne wpływ jest, ale ograniczony – ich wysokość samorząd może ustalać na swoim terenie w zakreślonych ustawowo widełkach – stąd różnice w ich wysokościach. Dodatkowym instrumentem polityki podatkowej samorządu jest możliwość stosowania ulg i zwolnień.
I tak właśnie stworzono ranking „Wspólnoty”. Jak piszą jego autorzy: Skutki wszystkich pomniejszeń wpływów podatkowych (obniżek stawek, ulg, zwolnień, umorzeń, odroczeń) porównujemy z możliwymi do pozyskania własnymi dochodami bieżącymi, które można by zebrać, stosując wyłącznie stawki maksymalne. Wskaźnik 100 proc. oznacza zatem, że gmina nie obniżyła żadnej stawki, nie udzieliła zwolnienia i umorzenia. Wskaźnik 50 proc. oznacza, że zebrała połowę tego, co można by zebrać stosując wobec wszystkich podatników stawki maksymalne.
W zestawieniu miast na prawach powiatu Ostrołęka zajęła bardzo wysokie, trzecie miejsce – ze wskaźnikiem 86,09 proc. Z mniejszym fiskalizmem mają do czynienia tylko mieszkańcy Chełma (85,91 proc.) i Białej Podlaskiej (84,08 proc.). Na przeciwnym biegunie są takie miasta jak: Elbląg (98,45 proc.), Siemianowice Śląskie (98,47 proc.), Gdynia (98,92 proc.) i Sopot (99,09 proc.).
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
