Ośrodek ks. Twardowskiego

Wychowankowie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego spotkali się przy opłatku wspólnie z przybyłymi przedstawicielami instytucji patronackich: dyrektorem generalnym Najwyższej Izby Kontroli Józefem Górnym i dyr. Jackiem Bijakiem oraz dyrektorem Wojskowych Zakładów Graficznych płk. Ryszardem Rapą. Goście przekazali choinkowe upominki dla ośrodka i wychowanków. Był to sprzęt komputerowy, słodycze oraz specjalnie wydany Kalendarz Ośrodka na rok 2002. Wśród gości powitaliśmy starostę makowskiego Kazimierza Białobrzeskiego, przedstawiciela komendanta policji oraz przyjaciela i sponsora Jana Rutkowskiego. Naszym wychowankom towarzyszyli uczniowie klasy Vc ze Szkoły Podstawowej nr 2.
Na uroczystą kolację przybył poseł Zbigniew Chrzanowski obdarowując dzieci paczkami.
Na uroczystość przybył przyjaciel ośrodka, poeta ks. Jan Twardowski, któremu towarzyszył makowianin, komendant Górskiej Szkoły Szybowcowej Jan Karpiński. Po wykonanych przez dzieci jasełkach nastąpiło równie wzruszające poprzedzone wystąpieniem ks. Jana dzielenie opłatkiem. Kiedy śpiewano kolędy, goście zwiedzali ośrodek. Podczas spotkania uczniowie wręczyli księdzu Twardowskiemu list z prośbą, aby mogli nazwać swoją szkołę jego imieniem. Ksiądz nie kryjąc wzruszenia wyraził zgodę. Mam nadzieję, że już wkrótce Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Makowie Mazowieckim będzie nosił imię księdza Jana Twardowskiego. Uroczystość nadania imienia planowana jest na 1 czerwca.
W trakcie tych wzruszających chwil do sali wszedł prawdziwy święty Mikołaj, który dzięki zaangażowaniu przewodniczącej Komitetu Rodzicielskiego Ireny Orłowskiej każdemu dziecku wręczył paczkę.
W tym roku święty Mikołaj jeszcze dwa razy przypominał sobie o dzieciach z makowskiego ośrodka. 23 grudnia spełnił najskrytsze marzenia dzieci ofiarowując dokładnie to, o co poprosili pisząc (rysując) listy. Bardzo serdecznie dziękuję makowskim sponsorom za hojność i udział w akcji ?List do świętego Mikołaja".
Dzięki pamięci i wielkiemu sercu naszych przyjaciół na twarzach dzieci gościł prawdziwy uśmiech, udało im się chociaż na chwilę zapomnieli o braku najbliższych - mamy, taty...