Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Ludzkie szczątki na dziedzińcu więzienia

Katarzyna Kijakowska
Zdjęcie ilustracyjne
Zdjęcie ilustracyjne Fot. Malgorzata Genca / Polska Press
Do kogo należą szczątki, które znaleziono podczas prac budowlanych na dziedzińcu oleśnickiego zakładu karnego? To trudno będzie ustalić, zważywszy, że pochodzą one prawdopodobnie z okresu II wojny światowej.

Na kości należące do człowieka natknęli się w środę pracownicy firmy przekładającej kostkę na dziedzińcu zakładu karnego. Na miejscu pojawiła się policja, prokurator, teren zabezpieczyła służba więzienna. Szczątki trafiły do zakładu medycyny sądowej, ale już po ich rozkładzie można stwierdzić, że przeleżały one w tym miejscu co najmniej kilkadziesiąt lat. I pochodzą prawdopodobnie z okresu działań wojennych. Choć historia oleśnickiego więziennictwa sięga daleko wcześniej.

Pierwsze oleśnickie więzienie powstało prawdopodobnie w 1741 roku. I znajdowało się w innym niż obecnie miejscu ( prawdopodobnie pomiędzy obecną ul. Skłodowskiej-Curie i Sinapiusa, gdzie poprzednio mieścił się sąd rejonowy). Ten gmach, w którym funkcjonuje obecnie mógł zostać wzniesiony ok. 1880 roku.

- Na planie miasta z ok. 1870 r. więzienie w obecnym miejscu nie jest pokazywane - wyjaśnia Marek Nienałtowski, pasjonat historii Oleśnicy, zastanawiając się, czy więzienia nie zbudowano przed 1882 r. w dwóch etapach. - Czy rozbudowano go w celu zwiększenia ilości cel więziennych, czy polepszano warunki socjalno-bytowe? Należałoby to sprawdzić, chociażby poprzez różnice w zastosowanych cegłach, szczegółach w połączeniach budynków - pisze na swojej stronie. - Zabudowa tego rejonu Oleśnicy rozpoczęła się po 1870 roku, czyli pomiędzy tym rokiem, a datą wydania planu miasta mógł powstać obecny główny budynek więzienia.

Czterokondygnacyjny budynek oleśnickiego więzienia w swoim kształcie i wyglądzie jest typowym przykładem budownictwa więziennego ukształtowanego przez pruski system penalny, oparty na więzieniach wybudowanych przez pruskie ministerstwo sprawiedliwości przełomu wieków XIX i XX. Były to więzienia przeznaczone dla dużej liczby więźniów, którzy skazani byli niejednokrotnie na długoletnie kary więzienia.

Oleśnickie więzienie w latach 1939-1945 było przeznaczone dla mężczyzn, kobiet oraz nieletnich. Na początku lat czterdziestych w areszcie było 190 miejsc z czego 20 dla kobiet. Więźniowie pochodzili z okręgów sądów krajowych w Oleśnicy i Wrocławia. - Zakład miał swój udział w akcji „Noc i Mgła ” - piszą na stronie internetowej zakładu karnego Maciej Łakomy i Wioleta Balińska. - Kierowano tu mniejsze grupy więźniów śledczych z wrocławskiego sądu, w większości przypadków były to kobiety z Francji. W oleśnickim więzieniu przetrzymywani byli również żołnierze Narodowej Organizacji Bojowej oraz Związku Strzeleckiego zatrzymani przez Gestapo. Byli to w szczególności żołnierze z terenu południowo - wschodniej części Wielkopolski. Więzienie w Oleśnicy zostało ewakuowane przez hitlerowców w styczniu 1945 roku. Po ewakuacji, prawdopodobnie w wyniku działań wojennych lub w celu zniszczenia dokumentacji, zostało częściowo spalone. Co do tej historii wniesie wynik badania szczątków znalezionych na terenie więzienia?

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Materiał oryginalny: Ludzkie szczątki na dziedzińcu więzienia - Gazeta Wrocławska

Wróć na to.com.pl Tygodnik Ostrołęcki