Ks. Małkowski, z wykształcenia socjolog, od początku nie ukrywał, że nie po drodze mu z peerelowskim porządkiem w Polsce, który symbolicznie zapanował tydzień przed jego urodzinami.
Nękanie za KOR i… gitowców
Ze studiów na Uniwersytecie Warszawskim został usunięty po wydarzeniach marcowych 1968 r. Ostatecznie zdobył tytuł magistra socjologii, podobnie skończył studia w seminarium duchownym, ale na stałe przykuł już uwagę agentów Służby Bezpieczeństwa.
Jak można przeczytać w aktach IPN, w latach 70. kapłan był inwigilowany za swoją działalność w Komitecie Obrony Robotników oraz Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, a także za poparcie Petycji 59, sprzeciwiającej się wpisania do konstytucji m.in. przyjaźni ze Związkiem Radzieckim. SB interesowało się też Małkowskim ze względu na duszpasterską działalność „wśród młodzieży tzw. >gitowców<”.
W seminarium Stanisław Małkowski poznał Jerzego Popiełuszkę, swojego późniejszego przyjaciela i współpracownika. Razem brali udział w duszpasterstwie w kościele św. Anny i Res Sacra Miser na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Razem też odprawiali Msze za Ojczyznę w kościele św. Stanisława Kostki w stolicy, budzące szczególne zainteresowanie wiernych i lęk esbeków.
Zresztą władza „uhonorowała” ks. Małkowskiego aresztowaniem, jako jedynego księdza w Warszawie, wraz z wprowadzenie stanu wojennego. Po latach kapłan powie, że od początku był świadomy niebezpieczeństwa. – Gdy zostałem aresztowany z zaniepokojeniem obserwowałem to, czego wielu ludzi się spodziewało, czyli, że władza ruszy do ataku. Gdy nie można było liczyć na interwencję zbrojną ze Wschodu, na co liczył gen. Jaruzelski, to musiał załatwić to sam i wziąć na swoje sumienie ludzką krew – mówił ksiądz w rozmowie z Polskim Radiem.
Numer jeden do likwidacji
W latach 80. ks. Małkowskiego pełno było wśród opozycjonistów. Poza udziałem w Mszach za Ojczyznę, organizował również słynne Msze Katyńskie. Za swą działalność, kazania oraz kontakty z opozycją był wielokrotnie zatrzymywany i nękany przez SB. W obawie o jego życie, kuria odsunęła go od pracy ewangelizacyjnej. Jak się potem okazało, był na liście niewygodnych księży, sporządzonej przez SB, których zamierzono skrycie zamordować. Zajmował na niej pierwsze miejsce przed księdzem Jerzym.
Ksiądz Małkowski angażował się również w pomoc ludziom, cierpiącym nie z własnej winy, ale i tym, którzy ponosili konsekwencje własnych działań. Stąd jego praca duszpasterska w hospicjum czy wśród dzieci niepełnosprawnych, ale i wśród więźniów.
W III RP niezmiennie angażował się w sprawy społeczne, które przeradzały się często w polityczne. Nigdy nie zmienił zdania w sprawie ochrony dzieci nienarodzonych, bronił krzyża, postanowionego przez harcerzy na Krakowskim Przedmieściu po tragedii smoleńskiej i nie wierzył w przypadkowość tej katastrofy. Jego poglądy wyrażane zawsze głośno i wprost nie przysparzały mu sympatii w mainstreamowych kręgach, jak i często nie spotykały się ze zrozumieniem w jego własnym środowisku kościelnym.
O księdzu Stanisławie Małkowskim można bez wahania powiedzieć, że to człowiek niezłomny i wierny raz obranej drodze, ale nigdy mściwy. W 2009 r. bliscy gen. Zenona Płatka poprosili ks. Małkowskiego o zgodę na wydanie katolickiego pogrzebu. Chodziło o generała z Departamentu IV SB, który de facto wydał wyrok śmierci na ks. Stanisława. Księdza, który nie odmówił woli bliskich swojego prześladowcy.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
