Kochamy wciąż za mało i stale za późno

Mówili i śpiewali o godności człowieka i tolerancji
(fot. Fot. A. Rusine)

Hymnem wciąż aktualnym, choć dzisiejsza młodzież niezbyt może pamięta idola swoich rodziców.

I zaraz po tym jeden z uczniów, Marcin Chrzanowski, podaje konkretną informację:

"10 grudnia 1948 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych wprowadziło Powszechną Deklarację Praw Człowieka. Zapewnia ona wolność i poszanowanie ludzkiej godności wszystkim ludziom, bez względu na wyznanie, rasę i kolor skóry. Europejska Konwencja Praw Człowieka weszła w życie 1953 roku. Przez Polskę została ratyfikowana dopiero w 1992 roku. Gwarantuje ona prawo do życia, wolności osobistej, nauki, zatwierdza prawo poszanowania mienia, znosi karę śmierci. 12 września 1992 roku weszła też w życie konwencja o prawach dziecka."

Te fakty były powodem spotkania młodzieży Zespołu Szkół w Makowie Mazowieckim na akademii z Okazji Międzynarodowego Dnia Praw Człowieka.

Montaż artystyczny "Człowiek człowiekowi-człowiekiem" nasycony był słowami o miłości, tolerancji i wzajemnym szacunku.

"Prawa człowieka są wyrazem tradycji tolerancji we wszystkich kulturach. Prawa człowieka czynią nas ludźmi. To na ich podstawie budujemy świątynie ludzkiej godności. Dopóki w głowach myśli krążą nie zarażane pogardą, jest święte słowo wolność, jest święte słowo prawda" - przekonywali swoich rówieśników występujący uczniowie.

Podawali przykłady łamania ludzkiej godności w codziennym życiu: przez kolegów w klasie, przez rodziców, pracodawców. Poprzez wyśmiewanie, ciągłe niezadowolenie, upokarzanie.

Podkreślił to gorzki przebój kapeli Lady Punk "Mniej niż zero". A scenka z wiersza Fredry "Paweł i Gaweł" w zabawny sposób zilustrowała jedną z wypisanych na planszy zasad tolerancji: traktuj innych tak, jak sam chcesz być traktowany.

Mówiono o tolerancji: o zrozumieniu dla odmienności innych, o wyrozumiałości wobec cudzych zachowań, o szacunku wobec innych poglądów i wierzeń. Po warunkiem - że nie czynią zła innym. Przestrzegano: tolerancja to nie to samo co obojętność. Bo tolerancja wynika z miłości do ludzi i empatii, współodczuwania z nimi. A obojętność - z bierności, bezradności, strachu, nonszalancji wobec drugiego człowieka. Tolerancja wynika z poczucia braterstwa wobec bliźnich.

"Żyj, po prostu prawdziwie, dla ludzi życzliwość miej i jedną tą samą twarz, a gdybyś miał choć raz wątpliwości cień, to w sercu poszukaj swym przepisu na świat" - wyśpiewała maksymę na życie Malwina Łyszkowska.

Tyle ważnych prawd przekazali występujący uczniowie swoim rówieśnikom, w oparciu o poezję Tadeusza Różewicza, Antoniego Słonimskiego, Ewy Lipskiej, ks. Jana Twardowskiego, piękny "Hymn do miłości" z Listu do Koryntian. Aneta Markowska, Ewelina Ciemerych, MAlwina Łyszkowska i Jarek Dąbrowski wyśpiewali je w piosenkach o sile miłości i przyjaźni, o tęsknotach do dobrego, godnego życia.

"Na miły Bóg…" śpiewali za Sojką.

A zakończyli ten humanitarny miting znanym, dawnym przebojem grupy Lombard - "Przeżyj to sam". Aż szkoda, że nie zdołali poderwać sali tym kolejnym pokoleniowym hymnem.

Spotkanie makowskiej młodzieży znakomicie wpisało się w obchody Dnia Praw Człowieka w Polsce, o którym nie zapomniano wśród codziennych zdarzeń 10 grudnia. W Programie I Polskiego Radia toczyła się przed południem tego dnia dyskusja na temat łamania praw Polaków za granicą. W radiowej Trójce autorytety i słuchacze mówili o tolerancji Polaków (mówili raczej gorzko, niestety). Nieprzypadkowo też zapewne ten dzień wybrał prezydent Lech Kaczyński, na odznaczenie cichych bohaterów "Solidarności", walczącej z komunizmem - aktorów, pisarzy, ludzi kultury.

Ciekawe ile z tego dnia, z mądrości słów, które padły pozostanie w sercach i głowach makowskich uczniów? n

Aldona Rusinek
Spotkanie przygotowali uczniowie klas pierwszych technikum agrobiznesu, liceum socjalnego, liceum ogólnokształcącego i klasy drugiej liceum usługowego pod kierunkiem nauczycielek: Marty Gutowskiej, Beaty Kobyłeckiej, Anny Smagały, Teresy Karp.