MKTG SR - pasek na kartach artykułów

Czy wiesz, jak powstaje miód? Praca w ulu nigdy się nie kończy

Justyna Madan
Pszczoły są nie tylko pracowite, ale żyją też w bardzo dużych skupiskach, czyli rojach. Takie pszczele osiedle może liczyć 20, a czasami i 100 tysięcy pszczół! Na jeden rój przypada jedna królowa, tysiące robotnic, ale też i kilkaset trutni. Każdy ma przydzieloną rolę, którą skrzętnie wykonuje.
Pszczoły są nie tylko pracowite, ale żyją też w bardzo dużych skupiskach, czyli rojach. Takie pszczele osiedle może liczyć 20, a czasami i 100 tysięcy pszczół! Na jeden rój przypada jedna królowa, tysiące robotnic, ale też i kilkaset trutni. Każdy ma przydzieloną rolę, którą skrzętnie wykonuje. pixabay.com
Lipowy, rzepakowy, leśny, akacjowy, spadziowy. Rodzajów miodu jest wiele, każdy charakteryzuje się innym smakiem, kolorem i konsystencją. Jednak zasada powstawania miodu jest zazwyczaj taka sama lub podobna, a wszystko zaczyna się od kwitnących kwiatów. Ich nektar przenoszony przez pracowite pszczoły zbieraczki ostatecznie trafia do słoika w postaci słodkiego płynnego złota. Czy wiesz, że pszczoła jest jedynym owadem, którego pokarm przygotowany dla siebie, zjada również człowiek? Sprawdzamy, jak powstaje miód.

Spis treści

Ul to jedna z najbardziej zapracowanych firm na świecie. Każdy pracownik ma tutaj swoją rolę i ściśle się jej trzyma. Życie niektórych pszczół poświęcone jest zbieraniu nektaru. To nie lada wyzwanie, ponieważ, abyśmy my mogli kupić 1 kg miodu, pszczoły muszą odwiedzić nawet 4 miliony kwiatów! Jedna pszczoła uzbiera nektar, który zamieni się w zaledwie 1/12 łyżeczki miodu, więc na naszą słodką przyjemność pracuje wiele dzielnych pszczół. No właśnie, jak taka pszczela praca wygląda, poza tym, że właściwie nigdy się nie kończy?

Jak powstaje miód? Od kwiatka po płynne złoto w słoiku

Pszczoły kochają kwiaty i zioła, dlatego warto pomóc im w ciężkiej pracy i chociaż niektóre z nich zasadzić w naszym ogrodzie. Wśród ulubionych pszczelich roślin znajdują się:

  • maki,
  • nagietki,
  • kocimiętka,
  • słoneczniki,
  • wrzos,
  • nasturcje,
  • astry,
  • mięta,
  • rozmaryn,
  • lawenda i wiele innych.

Pszczoły miodne zbierają nektar przede wszystkim po to, aby przechowywać go jako pożywienie dla siebie. Dostarcza on latającym pszczołom energię, a zimą zapewnia ogrzanie ula. Pszczoły produkują jednak więcej miodu, niż potrzebuje cała pszczela rodzina i tutaj wkraczają pszczelarze, którzy ten nadmiar zbierają. Ale zanim dojdzie do zbioru, wymaga to sporo pracy.

Pszczoły wolą cieplejsze temperatury, dlatego zaczynają być aktywne późniejszą wiosną, kiedy robi się ciepło, a najwięcej zobaczymy ich latem. Wszystko też zależy od tego, ile zapasów zostało im w ulu.

Zobacz: Praca w ulu nigdy się nie kończy. Ciekawostki o pszczołach

- Kwiaty, podczas kwitnienia, wydzielają słodki nektar, który kusi i wabi pszczoły. Co ciekawe, samo kwitnienie nie jest dla pszczół atrakcyjne. Dopiero kiedy rośliny zaczynają nektarować, wydzielają przy tym intensywny zapach, który przyciąga pszczoły. Wówczas zaczynają one zbierać nektar – tłumaczy Joanna z Pasieki Victoria.

Czy wiesz, że pszczoły potrafią ze sobą rozmawiać?
Pszczoły ze sobą rozmawiają. Porozumiewają się za pomocą tańców i dźwięków. Żeby tańczyć, potrzebują jednak odpowiednich warunków pogodowych, konkretnego wiatru i kąta padania słońca. Pasieka Victoria

Kiedy pszczoła znajdzie interesujące je rośliny, które wydzielają nektar, używa trąbki, aby wyssać nektar z kwiatów. Następnie umieszcza go w specjalnym wolu miodowym, w którym przenosi go do ula. Zazwyczaj ograniczają się do odległości 3-5 km od ula, ale zdarza się, że lecą nawet i 10 km za smacznym pokarmem lub przez niedobór odpowiedniego pożywienia w pobliżu.

- Podczas lotu powrotnego do ula, zebrany i przechowywany w wolu nektar zostaje wzbogacony o enzymy i białko, które są wydzielane przez specjalne gruczoły. To właśnie dodawanie enzymów, rozpoczyna proces przekształcania nektaru w miód. Kiedy zbieraczka wraca do ula, nektar przechwytuje pszczoła robotnica, która składa go do komórek plastra – informuje Pasieka Victoria.

Specjalny pszczeli żołądek jest w stanie pomieścić ok. 40 mg nektaru, co stanowi średnio połowę masy pszczoły. Dlatego potrzeba tak wielu wizyt, aby zapełnić plaster miodem.

– Zadaniem pszczół ulowych jest utrzymanie wysokiej temperatury w ulu poprzez nieustanny ruch skrzydłami. Dochodzi wtedy do odparowania wody i zagęszczenia miodu. Wówczas następuje proces dojrzewania miodu, czyli odparowanie wody i rozkład cukrów złożonych, na cukry proste – dodaje ekspert.

Jak właściwie dochodzi do odparowania wody z miodu? Pszczoły robotnice „przeżuwają” go nawet przez kilkadziesiąt minut, czasem robią nawet bąbelki niczym z gumy balonowej i tak odparowuje woda. Bywa i tak, że nektar jest połykany i zwracany, a później przekazywany od pszczoły do pszczoły.

Jak tłumaczy Pasieka Victoria, „praca w ulu trwa nieustannie, a pszczoły wielokrotnie przekładają miód z komórki do komórki, doprowadzając w ten sposób do odpowiedniej ilości wody. Mówimy tedy, że miód dojrzewa”.

Taki dojrzały miód jest przykrywany cienką warstwą wosku, a kiedy ok. 75 proc. plastra jest tym woskiem przykryte, to znak, że pora na miodobranie, ale nie oznacza to, że miód jest gotowy i możemy go ze smakiem zjeść.

Pszczele osiedle może liczyć nawet i 100 tysięcy pszczół, każda ma bardzo ważne zadanie.
Pszczoły są nie tylko pracowite, ale żyją też w bardzo dużych skupiskach, czyli rojach. Takie pszczele osiedle może liczyć 20, a czasami i 100 tysięcy pszczół! Na jeden rój przypada jedna królowa, tysiące robotnic, ale też i kilkaset trutni. Każdy ma przydzieloną rolę, którą skrzętnie wykonuje. pixabay.com

- Po etapie odsklepiania plastrów z wosku, przychodzi czas na odwirowanie miodu w miodarce, czyli wykonanym ze stali nierdzewnej urządzeniu, bębna do odwirowywania miodu z plastrów pszczelich. Miód po odwirowaniu trzeba przecedzić przez gęste sito, aby pozbyć się zanieczyszczeń, takich jak drobinki wosku i pyłki, a później przelewamy go do odstojników. Tam miód „odstaje”, odparowuje i pozbywa się nagromadzonego powietrza – wymienia Joanna.

Po 2-3 dniach takiego stania miód można przelać do słoików i szczelnie zamknąć. To bardzo ważne, ponieważ miód chłonie wilgoć z otoczenia. Zawartość wody w miodzie decyduje o tym, jak szybko miód krystalizuje. - Miody z niską zawartością wody krystalizują szybciej, gdy temperatura otoczenia waha się w granicach 14 st. C. Co ciekawe, miody pozostawione w stałej temperaturze ok. 0 st. C mogą nie krystalizować przez okres nawet 2 lat – podsumowuje Pasieka Victoria.

Najbardziej popularne rodzaje miodów

Nazwa miodu zazwyczaj pochodzi od rośliny, z której zbierany był nektar. Wybór miodów jest naprawdę duży, a każdy z nich ma inny kolor, smak i właściwości. To zależy nie tylko od rodzaju roślin, ale również od lokalizacji pasieki, a nawet pory roku i pogody.

  • Miód akacjowy, jak sama nazwa wskazuje, pochodzi z kwiatów akacji, która kwitnie w maju i w czerwcu. Ten miód pozostaje płynny najdłużej, jego barwa jest jasnozielona, ma delikatnie kwiatowy smak.
  • Miód rzepakowy, jest bardzo charakterystyczny. Ma bardzo jasny, nawet biały kolor i gęstą, kremową konsystencję. Jest zbierany wczesną wiosną i nie da się go pomylić z żadnym innym miodem.
  • Miód lipowy, to efekt zbioru nektaru z kwiatów lipy, która kwitnie w czerwcu i lipcu. Ma złotą barwę, jest powszechnym remedium na przeziębienia.
  • Miód gryczany, jest mniej słodki niż inne miody. Jest zazwyczaj bardzo ciemny i uważany jest za jeden z najzdrowszych miodów.
  • Miód wielokwiatowy, pochodzi z różnych kwiatów. Zazwyczaj jest jasny, ale zdarzają się i takie o bardziej głębokiej barwie. Jego smak jest dobrze zbalansowany, niektórzy stosują go na spierzchnięte usta.
  • Miód leśny, powstaje z różnych dzikich kwiatów, które rosną w lesie. W zależności od tego, jakie kwiaty przeważają, może być jasny lub osiągać głęboki, bursztynowy kolor. Ma mocny i wyrazisty smak.

- Miód leśny to połączenie dwóch rodzajów miodu: nektarowego i spadziowego. Jeśli pasieka jest ustawiona nieopodal lasu lub na polanie leśnej, wtedy nektar pochodzi z roślin rosnących na obszarze leśnym oraz spadzi zebranej z drzew liściastych i iglastych. Zapach miodu leśnego nawiązuje do zapachów lasu, znajdziemy tam nuty kruszyny, głogu, dzikiej róży, borówki leśnej i maliny – wymienia Joanna z Pasieki Victoria.

  • Miód wrzosowy, ma ciekawą, bo galaretowatą konsystencję, ciemną, bursztynową barwę i głęboki smak.
  • Miód spadziowy, jest jednym z najmniej słodkich miodów. Jest ciemny, czasem lekko zielonkawy. Nie pochodzi z nektaru, a ze spadzi, czyli słodkiej rosy na jodłowych igłach. Ma bardzo wyrazisty smak.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na to.com.pl Tygodnik Ostrołęcki