Boli, trwa kampania

Ból przewlekły o dużym natężeniu ma różne przyczyny i i często jest niewystarczająco leczony. U wielu pacjentów nie jest on w ogóle zdiagnozowany. Nawet przy stosowaniu leczenia pacjenci często znajdują się w tzw. błędnym kole niewystarczającego działania przeciwbólowego i nasilonych skutków ubocznych stosowanych leków. Taka sytuacja sprzyja słabej współpracy i częstemu przerywaniu procesu leczenia.

- W Europie można zaobserwować znaczne różnice w stosowaniu leków przeciwbólowych pomiędzy poszczególnymi krajami, jak również braki w wiedzy u lekarzy, którzy nie specjalizują się w leczeniu bólu - wyjaśnia profesor Giustino Varrassi, Przewodniczący Europejskiej Federacji Sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia ds. Badania Bólu EFIC (European Federation of Chapters of the International Association for the Study of Pain). - Lepsze poznanie mechanizmów powstawania i kontroli bólu umożliwi lekarzom bardziej racjonalne leczenie.
Dodatkowym problemem jest brak komunikacji pomiędzy lekarzami i pacjentami.

- Porozumienie lekarza z pacjentem jest sprawą zasadniczej wagi, ponieważ jest to jedyny sposób umożliwiający właściwą ocenę nasilenia bólu odczuwanego przez pacjenta - twierdzi dr Gerhard H. H. Mueller-Schwefe, przewodniczący Niemieckiego Stowarzyszenia Leczenia Bólu (DGS). - Rozmawiając z pacjentami możemy ustalić indywidualne cele leczenia, edukować ich w zakresie leczenia i racjonalizować ich oczekiwania.
Pojawiające się skutki uboczne dostępnych metod leczenia farmakologicznego często ograniczają możliwość zastosowania skutecznych dawek leków przeciwbólowych.

Pacjenci otrzymujący silne opioidy są szczególnie podatni na tego typu sytuację i często znajdują się w błędnym kole niewystarczającego działania przeciwbólowego. Jeżeli działanie przeciwbólowe zastosowanego leku u pacjenta jest niewystarczające, zwiększa się dawkę leku, aby złagodzić ból, ale zwiększenie dawki nasila również pojawiające się skutki uboczne terapii. Jeżeli pacjent zaczyna odczuwać skutki uboczne, zmniejsza się dawkę stosowanego leku, co ponownie prowadzi do niewystarczającego działania przeciwbólowego. I koło się zamyka.

Innym wyzwaniem w leczeniu jest ustalenie podłoża bólu. Szacuje się, że tylko jedna trzecia pacjentów z przewlekłym bólem w okolicy lędźwiowo-krzyżowej cierpi z powodu czystego bólu powstającego w wyniku podrażnienia obwodowych zakończeń nerwowych. W związku z tym zasadnicze znaczenie ma rozpoznanie objawów bólu neuropatycznego, co często jest trudne. Aktualnie przyjęta praktyka leczenia polega na stosowaniu leczenia łączonego, ale taki schemat również może prowadzić do nasilenia skutków ubocznych.

Te i inne tematy omawiane podczas dyskusji ekspertów zostaną zebrane we wspólnym dokumencie, by przedstawić je lekarzom z całej Europy. Grupa CHANGE PAIN będzie prowadzić dalsze prace aby poszerzać wiedzę dotyczącą istniejących problemów i potrzeb dotyczących leczenia przewlekłego bólu. Wyniki i obserwacje z tych badań zostaną przedstawione w publikacjach naukowych.

źródło: gp24.pl