Anna Maria Anders laureatką wyróżnienia „Narodowi i Ojczyźnie” przyznawanego przez SIGiE w Ostrołęce. 22.11.2022

Uroczystość wręczenia wyróżnienia odbyła się w kościele pw. św. Wojciecha w Wojciechowicach. Wyróżnienie przyznawane jest w listopadzie i związane z obchodami Święta Odzyskania Niepodległości.

Uroczystości rozpoczęły się występem artystycznym Zespołu Muzyki Słowiańskiej Leila z Narewki, pod kierownictwem Mariusza Chorużego.

Patriotyczne występy zaprezentowali też uczniowie z Zespołu Szkół SiGie im. Karola Adamieckiego.

Głos zabrał także proboszcz parafii pw. św. Wojciecha, Ks. Tomasz Zaczkiewicz, który wyraził dumę i zadowolenie ze wspólnego propagowania patriotyzmu.

Decyzję dotyczącą tegorocznego wyróżnienia „Narodowi i Ojczyźnie” ogłosił dr Roman Gawrych – prezes zarządu głównego SIGiE im. Karola Adamieckiego w Ostrołęce, rektor Wyższej Szkoły Społeczno-Ekonomicznej w Gdańsku. 

Dorobek i zasługi Anny Marii Anders przedstawiła Iwona Cwalińska – dyrektor Zespołu Szkół SIGiE im. Karola Adamieckiego w Ostrołęce:

"Jako wolni ludzie budujemy wolną Ojczyznę i modlę się, żeby tak zostało, bo taką Polskę chciał zobaczyć mój ojciec."
Tymi jakże ważnymi słowami Anny Marii Andres, tegorocznej Laureatki Wyróżnienia Narodowi i Ojczyźnie, w dniu Jej urodzin, podczas obchodów przez nasze szkoły kolejnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości rozpoczynam prezentację informacji na temat Jej życia i działalności, związanej z wychowaniem patriotycznym. Anna Maria Anders to córka piosenkarki Ireny i Władysława - polskiego generała z okresu II wojny światowej, wybitnego dowódcy 2 Korpusu Polskiego, uczestnika kampanii włoskiej i bitwy pod Monte Cassino, który sprawował też funkcję Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Anna Maria Anders, dla której wielki generał był jak wspomina po prostu tatusiem, dba o zachowanie pamięci o nim i wyraża swoje zadowolenie, że jak powiedziała: "Pamięć o nim przetrwała. Wspominamy go jako Polaka, generała, żołnierza, który nigdy nie zdradził Polski i dla którego słowa: Bóg Honor i Ojczyzna nie były pustą deklaracją (... ) Dzisiaj Polska jest wolna. Taka jakiej ojciec nie doczekał. (...) Ale jestem pewna, że ojciec marzył i bardzo chciał doczekać wolnej Polski. Po II wojnie światowej jego nazwisko stało się uosobieniem nadziei na odzyskanie wolności.
Anna Maria Anders urodziła się 22 listopada 1950 roku w Londynie. Gdy jako pięcioletnie dziecko rozpoczynała naukę w szkole w Anglii, w ogóle nie znała języka angielskiego. Rodzice kładli o wiele większy nacisk na Jej znajomość języka ojczystego. Generał Anders stale powtarzał, że mała Anna jest wielką miłością jego życia. Była bardzo ambitna, pracowita i wyrastała na piękną dziewczynę. Swoje dzieciństwo nasza tegoroczna Laureatka, wspomina z wielkim sentymentem, jako bardzo szczęśliwe. Jej dom na emigracji, jak sama określa, był przepełniony Polską. Przeszłość, historia były w nim cały czas obecne, chociaż jako dziecko nie do końca wówczas wszystko rozumiała. Jej ojciec był głęboko przekonany, że przekazywanie wiedzy historycznej i prawdy, szczególnie młodym ludziom w Anglii, było niezmiernie ważne i konieczne. Stąd też inicjatywa tworzenia przez niego placówek Polskiej Macierzy Szkolnej, których głównym celem było utrzymywanie i pogłębianie świadomości religijnej i narodowej wśród Polaków przebywających poza granicami kraju, a przede wszystkim wśród dzieci i młodzieży. W domu oraz podczas wielu spotkań z Polakami na emigracji, chociażby w Ognisku Polskim, obchodzono narodowe święta i kultywowano polskie tradycje oraz mówiono w języku ojczystym. Odbywały się także koncerty polskich muzyków, także przebywających na emigracji, w których często uczestniczyła także Anna Maria Anders. Mimo wielu przeciwnościom kontynuowana była ciągłość instytucji oraz legalnych władz II Rzeczypospolitej. I chociaż ojciec tegorocznej Laureatki niewiele mówił i tłumaczył Jej samej sytuację Polaków i Polski w tym czasie, to czuła i rozumiała ważność podejmowanych działań oraz rodziło się w małej Annie poczucie polskości, które jak sama później określała było bardzo prywatne, ale z każdym rokiem coraz większe.
Po ukończeniu szkoły podstawowej i gimnazjum Anna Maria Anders 'w 1970 roku rozpoczęła studia na jednej z londyńskich uczelni na kierunku filologia romańska. Od początku miała bardzo duży talent do nauki języków obcych. Aktualnie porozumiewa się w języku angielskim, francuskim, włoskim, niemieckim i hiszpańskim. Mimo wszystko, jak sama zastrzega, myśli po polsku. Swojego męża, pułkownika amerykańskiej armii Roberta Costa, Anna Maria poznała podczas obchodów czterdziestej rocznicy bitwy pod Monte Cassino. Z mężem zamieszkali w Stanach Zjednoczonych. W 1992 roku ukończyła studia MBA z ekonomii na Uniwersytecie w Bostonie. Pracowała m.in. w agendzie ONZ w Biurze Prasowym UNESCO w Paryżu. Przez pięć lat była też asystentką prezesa koncernu naftowego z Kuwejtu. W Stanach Zjednoczonych na świat przyszedł ich jedyny syn - Robert Władysław, który także jest amerykańskim wojskowym. Atmosferę patriotyzmu Anna Anders przez całe życie starała się też utrzymywać w swojej własnej rodzinie.
Nasza tegoroczna Laureatka pierwszy raz przyjechała do Polski w 1990 roku, na uroczystości związane z nadaniem jednej z ulic centrum Warszawy imienia generała Andersa. Mogła w końcu zobaczyć świat, który tak często wspominał ojciec i za którym tęsknił. Bez problemu porozumiewała się w języku polskim i z radością odkrywała w końcu wolną Ojczyznę jej rodziców. Później bywała w kraju wielokrotnie m.in. z okazji uroczystości upamiętniających generała. Prawdziwy początek jej działalności miał miejsce w listopadzie 2011 roku, podczas uroczystości pogrzebowych matki Anny Marii Anders, która to była bardzo zaangażowana w sprawy polskie. Nasza tegoroczna laureatka usłyszała wówczas zapytanie o to, czy będzie kontynuować podejmowane działania i jak to powiedziano "czy przejmie pałeczkę po swojej matce". Był to dla niej impuls do dalszych działań. Rok później została zaproszona przez kombatantów na wspólny wyjazd do Rosji. Ogromne wrażenie zrobił na niej widok wielu grobów z napisem: "żołnierz generała Andersa". Wówczas tak naprawdę zrozumiała, czego ojciec dokonał i co bardzo ją dotknęło. Poczuła jeszcze większe poczucie przynależności do Polski oraz potrzebę zrobienia czegoś bardzo konkretnego w tym zakresie. W międzyczasie pojawiały się dla niej kolejne zaproszenia, na różne uroczystości i wydarzenia, podczas których wygłaszała interesujące przemówienia o patriotycznym charakterze. Nasza tegoroczna laureatka niejednokrotnie słyszała, że reprezentuje ojca. Poznawała Polskę, odwiedzała ważne miejsca i miasta naszego kraju, np. Częstochowę, Oświęcim, Kraków, Żagań, Kopalnię Soli w Wieliczce czy Muzeum Powstania Warszawskiego. Za każdym razem Annę Marię Anders witano z wielkim respektem i szacunkiem.
Nasza Laureatka aktywnie uczestniczy w życiu Polonii, głównie amerykańskiej, brytyjskiej, a teraz szczególnie włoskiej. Między innymi założyła Fundację imienia Generała Władysława Andersa, której głównym celem było umacnianie niepodległości Rzeczpospolitej Polskiej, podtrzymywanie i upowszechnianie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej. Ponadto jednym ze statutowych zadań fundacji było wspieranie działalności edukacyjnej oraz pomoc Polonii i Polakom za granicą, w tym materialna i organizacyjna pomoc dla młodzieży polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży z państw byłego Związku Radzieckiego. Niezwykle ważna była kontynuacja myśli Anny Marii Anders w odniesieniu do młodych ludzi, którzy będą tworzyć Polskę w przyszłości oraz działania związane z patriotycznym ich wychowaniem.
W latach 2016-2019 Anna Maria Anders pełniła funkcję przewodniczącej Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa oraz sekretarza stanu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów jako pełnomocnik premiera do spraw dialogu międzynarodowego. W marcu 2016 roku uzyskała mandat senatora RP IX kadencji i m.in. podjęła pracę w Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Obrony Narodowej. W czerwcu 2019 roku została mianowana na Ambasadora RP we Włoszech z akredytacją San Marino. Dzięki tej nominacji mogła być bliżej miejsca spoczynku swojego ojca- dowódcy wojsk podczas wygranej przez Polaków bitwy pod Monte Cassino i jeszcze bardziej sławić dobre imię polskich żołnierzy na całym świecie.
Za swoją postawę i działalność Anna Maria Anders była wielokrotnie odznaczana i nagradzana przez różne osoby i instytucje z wielu krajów świata. I tak na przykład otrzymała Złoty Krzyż Zasługi za działalność na rzecz polskich środowisk kombatanckich w Wielkiej Brytanii oraz za popularyzowanie dokonań 2 Korpusu Polskiego, Medal 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Odznakę Honorową za Zasługi dla Związku Sybiraków i Odznakę Honorową Krzyż Pamięci Szlaku Nadziei. Otrzymała także Członkostwo Honorowe Związku Oficerów Rezerwy RP.

Niestety wyróżniona nie mogła być obecna na dzisiejszej uroczystości. Wyróżnienie odebrała zatem w jej imieniu Agnieszka Jarocka, wielka ochmistrzyni z Warszawskiego Bractwa Kurkowego.

Przypomnijmy, że ubiegłych latach (od 2004 roku) wyróżnienie „Narodowi i Ojczyźnie” otrzymali: Jerzy Narbutt, ks. biskup Tadeusz Zawistowski, Władysław Kobyliński, ;ks. biskup Józef Zawitkowski, Andrzej Zalewski, Andżelika Borys, arcybiskup Stanisław Wielgus, Barbara Wachowicz, ks. Janusz Mariański, Antoni Krzysztof Piechniczek, Joanna Szczepkowska, ks. Roman Dzwonkowski, Jerzy Hoffman, Roman Kazimierz Kluska, Witold Krukowski, Tadeusz Wrona, Czesław Lang,