Ważniejsze jest jednak pytanie, czy pani kanclerz utrzyma się na stanowisku przez pełną kadencję, do następnych wyborów w 2021. Dla Polski zmiana przewodniczącej CDU znaczy niewiele, ale gdyby Merkel odeszła wcześniej, można obawiać się kierunku, w jakim mogłaby się zmienić polityka Niemiec w stosunku do naszego kraju.
Źródło:
Associated Press
Angela Merkel wyciągnęła konsekwencje z porażek wyborczych, jakich doznało jej ugrupowanie i cała chadecja CDU/CSU - ostatnio w Bawarii i w niedzielę w Hesji. Po 18 latach na czele partii - została wybrana w 2000 z ogromną przewagą głosów przez zjazd swojego ugrupowania - ogłosiła w poniedziałek, że nie będzie kandydować na przewodniczącą w wyborach partyjnych 6 grudnia. Mówi się, że decyzję podjęła już w lecie, a styl, w jaki o tym zakomunikowała, świadczy o przygotowaniu do takiego kroku. Mówiła nie tylko o rezygnacji z przewodniczenia partią, ale też o tym, że w 2021 odejdzie ze wszystkich stanowisk i z polityki. Na pytanie, co będzie robić, odpowiedziała, że: „jak siebie zna, to nie uskarża się na brak pomysłów”. Dziennikarze przyjęli te słowa z pełnym aprobaty pomrukiem i śmiechem. Bo Merkel raczej wzbudza sympatię, a o jej zmierzchu przesądził jeden błąd - niekontrolowane otwarcie granic na migrantów.
Kontynuacja czy cezura
Jest troje głównych kandydatów do objęcia schedy po Merkel. Wydaje się, że najsilniejszą pozycję w partii - a właściwie wśród delegatów na zjazd CDU, gdyż postulowane przez niektórych wyłonienie szefa przez wszystkich członków partii jest nierealne - ma sekretarz generalny CDU Annegret Kramp-Karrenbauer. Ona najbardziej uosabiałaby coś w rodzaju kontynuacji polityki Merkel. Dawną premier Kraju Saary cechuje pragmatyczny styl przypominający Merkel. Uchodzi też za faworytkę kanclerz. Jednak ostatnio pozwoliła sobie na ostrożne zdystansowanie się od szefowej - po stratach w Hesji Kramp-Karrenbauer skrytykowała funkcjonowanie wielkiej koalicji na poziomie federalnym, które trzeba poprawić.
Domagała się także od partii uwolnienia się od tematu migrantów i skupienia na codziennych potrzebach obywateli, aa wracanie do problemu migracji powoduje utratę tożsamości i kontaktu z bazą. W walce o fotel przewodniczącej Kramp-Karrenbauer ma dobrą pozycję - sekretarz generalny to jedna z najważniejszych funkcji. Nową przewodniczącą czy nowego przewodniczącego trzeba też widzieć jako przyszłych faworytów do stanowiska kanclerza - z trojga kandydatów tylko Annegret Kramp-Karrenbauer gwarantuje utrzymanie wielkiej koalicji z SPD. Dwaj pozostali to wykluczają.
Zarówno minister zdrowia Jens Spahn jak i były przewodniczący frakcji CDU/CSU w Bundestagu Friedrich Merz wydają się dla SPD nie do przyjęcia.
Spahn przewodzi konserwatystom w partii i byłby jako przewodniczący z pewnością tym, który otwiera ją na nowe kierunki. 38-letni minister zdrowia jest gejem i jest w oficjalnym związku (małżeństwie) z dziennikarzem Danielem Funke. Uchodzi za ambitnego i dobrego mówcę, który potrafi porwać słuchaczy. W przeszłości dał się poznać jako krytyk polityki Merkel. Ostatnio złagodził wystąpienia i skupił się na pomysłach dotyczących swojego resortu. Popiera go młodzież partii.
Konserwatystą jest także Friedrich Merz, ale on reprezentuje - inaczej niż Spahn - to, co już w CDU było, czyli partię sprzed ery Merkel. Na przełomie tysiąclecia wdał się w walkę z Merkel i przegrał. Stracił stanowisko szefa frakcji parlamentarnej i w 2009 wycofał z polityki. Jako prawnik pracował w zarządach wielu firm. Uchodzi za liberała gospodarczego i konserwatystę obyczajowego. Teraz wraca jako kandydat na przewodniczącego partii i zbiera pozytywne komentarze od wielu wpływowych osobistości, jak choćby od nowego szefa frakcji Ralpha Brinkhausa.
Wotum zaufania czy nowe wybory
17 lipca 2021 kanclerz Angela Merkel mogłaby pójść, zgodnie z przepisami, na emeryturę. Chyba jednak należy wątpić, że dotrwa na stanowisku do tej chwili - osłabiona rozdziałem funkcji kanclerskiej od funkcji przewodniczącej partii, osłabiona kryzysem migracyjnym i politycznym „wypaleniem”. Najbardziej prawdopodobny scenariusz odejścia kanclerz to nowe wybory, których wynik trudno przewidzieć. W tej chwili wiatr dmie w żagle Zielonych i AfD. Wzmocnienie tych partii to nic dobrego dla Europy i Polski. To wzmocnienie sił ekstremalnych. Niektórzy już wyrażają żal: „Szkoda Merkel” napisał „Corriere della Sera”.
Szkoda ery przewidywalności i względnego spokoju. Można się obawiać, że po osłabieniu Niemiec zwycięży lansowana przez prezydenta Francji koncepcja Europy dwóch prędkości.
Tymczasem po poniedziałkowym oświadczeniu Angela Merkel wróciła do swoich normalnych obowiązków szefowej rządu. A w piątek przyjeżdża do Warszawy i zabiera ze sobą większość gabinetu. Kolejne polsko-niemieckie konsultacje rządowe odbędą się jednak trochę pod znakiem nowej sytuacji u naszych zachodnich sąsiadów. Narada może zyskać nieoczekiwanie zupełnie nowe podejście do palących problemów w Europie - rozdziału migrantów, reformy strefy euro i nowego budżetu.
POLECAMY:
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
